پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مشکلات عصر حاضر، توجه و علاقه بیش از حد مردم به‌ویژه نوجوانان، به افراد مشهور است؛ گاهی این علاقه برای فرد آنچنان افراطی می‌شود که سبک زندگی، آرمان‌ها، اهداف و علایق خود را قربانی این علاقه می‌کند؛ حتی در پوشش، خورد و خوراک و ... هم از این الگو پیروی می‌کند. داشتن الگو برای پیشرفت و رسیدن به کمال امری طبیعی است، ولی افراط در آن غلط است. همچنین مصداق الگو هم در این افراد به طور معمول اشتباه گرفته می‌شود.

چرا افراد دچار این سندروم می‌شوند؟ باید گفت که شکل‌گیری شخصیت انسان‌ها به عوامل مختلفی مانند محیط زندگی، تربیت، ژن‌ها و خصوصیاتی که از والدین به ارث می‌رسد و ... بستگی دارد؛ به علل مختلف این فرایند شکل‌گیری شخصیت، گاهی دچار اشتباه گشته و باعث می‌شود برخی افراد، دچار شخصیتی غیرسالم بشوند که در اصطلاح به آن «اختلال شخصیتی» می‌گویند[1]

مدتی است که سلبریتی‌پرستی در بین برخی افراد، خیلی بارز شده است. وقتی محمدرضا گلزار، سلبریتی مشهور ایرانی، تصاویری از ازدواج خود را منتشر می‌کند، جمعی شروع به گریه و ناله می‌کنند و حتی در برخی پیج‌ها روزشمار برای جدایی گلزار از همسرش راه می‌افتد. سال قبل هم در یک ویدئویی، مجری از چند دختر نوجوان در مورد گلزار می‌پرسد و آنان با هیجان، از عشق و علاقه خود به او می‌گویند و برخی ابراز می‌کنند که زندگی بدون گلزار را نمی‌توانند تحمل کنند و شروع به گریه می‌کنند. به‌ طور کامل، غلبه هیجانات و احساسات در بین این دختران نوجوان مشهود است و بعد از خبر ازدواج گلزار، دخترانی را می‌بینیم که با انتشار ویدئوهایی از خود، با گریه از عشق خود به گلزار و احساس پوچی خود می‌گویند، تعدادی روانه بیمارستان شدند و از هوش رفتند و ... .

پرستش سلبریتی‌ها یک آسیب دیگری هم دارد و آن اینکه شخص، از لحاظ روانی آن سلبریتی را برتر از خود می‌داند و از نظرات او در سیاست، اجتماع، دین، فرهنگ، سبک زندگی و ... پیروی می‌کند. لذا در انتخابات، برخی سیاستمداران از سلبریتی‌ها برای جمع‌آوری رأی استفاده می‌کنند؛ چون واقف بر اثرگذاری آنان هستند. این سلبریتی‌ها که به طور معمول هم دانش و تحلیل درستی از جهان هستی، انسان و علم ندارند، به راحتی فریب دیگران را می‌خورند و ابزار دست دیگران قرار می‌گیرند و باعث فریب هواداران هم می‌شوند.

گاهی این سلبریتی‌ها داخلی هستند و گاهی خارجی هستند. متأسفانه با تبلیغ و ترویج موج کره‌ای در صدا و سیمای ملی، سلبریتی‌پرستی، ایرانیان را به سمت موج کره‌ای سوق داده‌ است که نماد بارز این سلبریتی‌پرستیِ موج کره‌ای، اعضای گروه «کی‌پاپ/بی‌تی‌اس» می‌باشد. زیست خیالی با خوانندگان بی‌تی‌اس، در حال حاضر، از چالش‌های برخی دختران نوجوان ما می‌باشد.[2] مشکل اصلی که در عصر حاضر بدان دچار هستیم، بحث یک سندروم به نام «سندروم پرستش سلبریتی» است.

در تعریف اصطلاح «سندروم پرستش سلبریتی» می‌توان گفت: «سندرم پرستش سلبریتی به عنوان یک اختلال وسواسی اعتیاد‌آور توصیف شده است که در آن فرد به طور کامل درگیر و علاقه‌مند به جزئیات زندگی شخصی یک شخص مشهور است. هر فردی که معروف باشد (مثلا نویسندگان، سیاستمداران، روزنامه‌نگاران) می‌تواند عامل وسواس فردی باشند؛ اما تحقیقات و مجازات‌های جنایی نشان می‌دهد که افراد مشهورِ جهان تلویزیون، فیلم و موسیقی پاپ، با احتمال بیشتری می‌توانند عامل سندروم باشند. در میان محققان آکادمیک، اصطلاح «پرستش سلبریتی» (CW) اصطلاحی است که برای اولین بار توسط دکتر «لین مک کوتچئون» و همکارانش در اوایل دهه ۲۰۰۰ ساخته شد. با این حال، اعتقاد بر این است که اولین استفاده از اصطلاح «سندرم پرستش سلبریتی» (CWS) در یک مقاله‌ای از Daily Mail توسط روزنامه‌نگار «جیمز چپمن» (تحت عنوان «آیا شما سلبریتی‌ها را می پرستید») صورت گرفت. «چپمن» همچنین رفتارهایی را که توسط افراد مبتلا به نمایش گذاشته شده بود، به عنوان «بیماری دیوانگی» نامگذاری کرد.»[3]

باید توجه داشت این سلبریتی‌‌پرستان یا علاقه‌مندان افراطی، افرادی روان‌رنجور و آسیب‌دیده هستند؛ لذا باید با محبت و عدم شماتت و تحقیر، به آنان کمک کرد تا از این معضل خارج شوند.

پی‌نوشت:
[1]. اختلالات شخصیت عبارتند از مجموعه اختلال‌های روان‌شناختی که ویژگی اصلی آن‌ها رفتارهای خشک و غیرقابل انعطاف است. این رفتارها به اشخاص آسیب می‌رساند؛ چون مانع سازگاری آن‌ها با الزام‌های زندگی روزانه می‌شود و روابط آن‌ها را با دیگران مختل می‌سازد.
[2]. برای مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: زیست خیالی با خواندگان کی‌پاپ
[3]. سایت کافه پزشکی، بررسی سندروم پرستش سلبریتی یا Celebrity Worship Syndrome
محمد جواد نصیری