پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عصر حاضر، عصری است که انسان ها اصطلاحاً زندگی فست فودی(1) پیدا کرده اند. کسب آرامش از نیازهای اصلی بشر عصر حاضر است. مردم در این زندگی ماشینی پر از تنش، درگیر زندگی مادی  هستند و استرس و اضطراب تمامی جنبه های زندگی آنان را تحت الشعاع قرار داده است. در این وضعیت، آموزه های افرادی مثل اوشو مورد استقبال قرار می گیرد. اوشو سعی می کند مدلی از آرامش متناسب عصر مدرنیته ارائه دهد. یعنی یک مدل آرامش که سهل الوصول است و به آسانی به دست می آید و نیاز به گذر زمان طولانی و ریاضت و... ندارد.

اوشو عشق را محور اصلی تعالیم خود معرفی می کند. از منظر اوشو رسیدن به آرامش فقط با عشق محقق می شود و رسیدن به عشق منوط به مراقبه است. و رابطه جنسی آزاد، مقدمه ورود به مراقبه است. اوشو معتقد است:«رسیدن به عشق تنها از طریق قطب مخالف امکان پذیر است. اگر مردی به سوی زن جذب شود یا زن به سوی مرد جذب شود، این آغاز عشق است. مرد تنها از طریق زن به هستی متصل می شود و زن از طریق مرد در هستی ریشه می دواند... و هر یک به مثابه دروازه‌های ورود به درگاه خداوندند.»(2)
اوشو در این مقام، توقف نمی کند بلکه رابطه جنسی آزاد را  یک مقدمه می داند. اوشو معتقد است باید آنقدر در رابطه جنسی غوطه ور شد و به صورت آزاد و بی بندوبار به رابطه جنسی پرداخت تا انسان از امیال و احساسات جنسی خسته و دل زده شود. 

اوشو معتقد است: «کامجویی هایی از این دست، شخص را سیر و خسته و دل زده می کند و آنگاه او به مراقبه روی می آورد.»(3) اوشو عشق های زمینی را مزاحم تلقی می کند و معتقد است باید از این عشق ها رها شد و به عشق اساسی رسید، به عشق خداوند رسید. اوشو معتقد است که متمرکز شدن بر روابط آزاد باعث می شود ذهن انسان دائم در خیالات و حالات جنسی باشد و ذهنی که آزاد نباشد نمی تواند به معنویت و آرامش برسد. راهکار این است که شما امیال را آزاد بگذارید و بی بند و بار باشید. وقتی انسان امیالش آزاد باشد و نیازهایش ارضا شود، ذهن درگیر خیالات نمی شود و ذهن آرام می گیرد و افکار از بین می رود. در این حالت، مراقبه خود به خود فرا می رسد و انسان نزد خدا حاضر است.

اینکه انسان با غوطه ور شدن در امیال، باعث رهایی ذهن از افکار می شود حرف ناصحیحی است، بسیار دیده شده است که افرادی که سال ها دنبال هوس رانی هستند هیچ وقت از این وضعیت آزاد نمی شوند، بلکه ذهنشان بیشتر در هوس رانی و امیال غوطه ور می شوند. مثلاً معتاد مواد مخدر قبلاً با اندکی مصرف مواد به خوشی می رسد ولی به مرور باید میزان مواد و زمان مصرف را افزایش دهند تا حالت نرمال پیدا کنند. همچنین کسانی که اسیر روابط جنسی آزاد هستند برای ارضای نیاز و اشباع میل جنسی دائم دنبال جنس های مخالف متعدد و حالت های جنسی (پوزیشن)مختلف هستند که به یک ناهنجاری تبدیل می شود.(4) اما اوشو این ناهنجاری را طریق معنوی معرفی می کند.

آرامش مد نظر اوشو بیشتر به تخدیر ذهنی و بی خیالی و زندگی در زمان حال شبیه است تا یک آرامش متناسب با معنویت. خداوند اوشو هم غیر از خدای ادیان ابراهیمی است. لذا عشق الهی در آموزه اوشو، غیر از آموزه عشق و آرامش الهی در ادیان است.

پی‌نوشت:
(1). عصری که انسان ها می خواهند به همه خواسته های خود با دو قید راحتی و سریع برسند.
(2). اوشو، عشق رقص زندگی،ترجمه بابک ریاحی پور، نگارستان کتاب،  تهران،1381، ص107.
(3). اوشو، الماس های اوشو، ترجمه مرجان فرجی،فردوسی، تهران،چاپ 4، 1382،  ص200.
(4). در علم روانشناسی به رفتاری ناهنجار گفته می شود که مخالف فرهنگ و دین محل زندگی فرد بوده و موجب آسیب به خود یا دیگری شود؛ و کارکرد فرد را در زندگی مختل یا ضعیف کند.