مشروعیت بنای بر قبور، از دیدگاه علمای اهلسنت
همواره عقاید اهلسنت از سوی وهابیت مورد نقد و چالش قرار میگیرد؛ اینبار نیز یکی از صفحات به ظاهر اهلسنت، به نقد بنای بر قبور پرداخته و آن را حرام میداند. این در حالی است که علمای اهلسنت، حکم به جواز و اباحه بنای بر قبور را صادر کردهاند که به عنوان نمونه، به چند تن از ایشان اشاره میشود:
ملاعلی قاری، از علمای طراز اول اهلسنت حنفی، در باب بنای بر قبور مینویسد: «سلف، بنای بر قبور مشایخ و علمای مشهور را مباح دانستهاند و این بنای قبور، بدین خاطر است که مردم به زیارت صاحبان قبور بپردازند و با نشستن در کنار این بناها استراحت کنند.»[1]
همچنین احمد بن محمد بن صدیق حسنی غُماری، یکی از علمای بزرگ شافعی معاصر، در کتاب خود به نام «احیاء المقبور من ادله استحباب بناء المساجد و القباب علی القبور»، بعد از ذکر اقوال مختلف در مورد بنای بر قبور، اینگونه جمعبندی میکند که ادله کسانیکه بنای بر قبور را جایز ندانستهاند، مربوط به عوارض است، نه ذات بنای بر قبور؛ یعنی مثلاً در زمین وقفی یا در راه و یا به قصد ریا و تفاخر، بنای بر قبور را احداث میکنند و الا، بنای بر قبور به خودی خود، اشکالی ندارد.[2]
محدث ابن ملک رومی نیز میگوید: «همانا سلف، ساخت بنا بر روی قبور علمای مشهور و مشایخ بزرگ را، امری مباح دانستهاند، تا مردم به زیارت آنان بروند و نزد آنان به استراحت بنشینند.»[3]
حال با توجه به اینکه علمای اهلسنت، حکم به جواز بنای بر قبور را دادهاند، پس این اشخاصی که به اسم اهلسنت، (با عقاید وهابیت) در فضای مجازی فعال هستند، چه کسانی هستند و این مشرب فکری را از کجا گرفتهاند؟
در پاسخ با کمال قاطعیت باید گفت که مبلغان وهابیت، این افکار را در میان اهلسنت رواج میدهند و شاهد این مطلب، کلام عجیب البانی، یکی از مبلغان وهابیت در عربستان، است که میگوید: «از چيزهایی که بايد براى آن تأسف خورد، اين است كه اين بنا (قبه پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)) در قرنهاى گذشته ساخته شده است، و اگر اين نبود، بايد اين گنبد سبز و بلند خراب میشد.»[4]
پینوشت:
[1]. قاری، ملاعلی، مرقاه المفاتیح فی شرح مشكاة المصابیح، تحقیق: شیخ جمال عیتانی، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ اول، 1422ه، ج4، ص156.
[2]. احیاء المقبور من ادله استحباب بناء المساجد و القباب علی القبور، احمد بن محمد بن صدیق غماری، مکتبه القاهره، چاپ چهارم، 1429هـ، ص11.
[3]. ابن ملک رومی، محمد بن عبداللطیف بن عبدالعزیز، شرح مصابیح السنة، تحقیق: نورالدین طالب، ادارة الثقافة الاسلامیة، چاپ اول، 1433ق _ 2012م، ج2، ص365.
[4]. الألبانی، محمد ناصر الدين (متوفای 1420هـ)، تحذير الساجد من اتخاذ القبور مساجد، ج1، ص68، المكتب الإسلامی – بيروت، چاپ چهارم.
افزودن نظر جدید