شناخت منافقین از قیافه و طرز سخن گفتن آنها
در مورد مصادیق شأن نزول آیه 30 سوره محمد، عده‌ای امیرالمؤمنین را ذکر کرده‌اند، ولی «ابن تیمیه» در رد نمودن این فضیلت بارز امیرالمؤمنین گفته است:
«والجواب المطالبة بصحة النقل أولاً؛ و الثاني أن هذا من الكذب على أبي سعيد عند أهل المعرفة بالحديث؛ الثالث أن يقال لو ثبت انه قاله فمجرد قول أبي سعيد قول واحد من الصحابة و قول الصاحب إذا خالفه صاحب آخر ليس بحجة باتفاق أهل العلم و قد علم قدح كثير من الصحابة في علي و إنما احتج عليهم بالكتاب و السنة، لا بقول آخر من الصحابة.»
ابتدا مطالبه اثبات صحت حدیث می‌کنیم؛ بعد می‌گوییم نزد عالمان حدیث‌شناس، این حدیث دروغی است که بر «ابوسعید خدری» بسته شده است؛ سپس گفته می‌شود، بر فرض صحت این روایت، به مجرد قول «ابوسعید خدری»، این قول، نظر یکی از صحابه می‌باشد، و قول صحابه اگر با صحابه دیگری مخالف باشد، به اتفاق علما، قابل قبول نیست، و بسیاری از صحابه درباره علی نظر مثبتی نداشتند، و با آنها با قرآن و سنت احتجاج نمود، نه به قول صحابه دیگری.
منهاج السنه، ابن تیمیه، موسسه قرطبه، 1406، ج7،ص147
در جواب او باید گفت: عالمان حدیث شناس، حدیث ابوسعید را ساختگی ندانسته اند، و با سندهای مختلف در کتابهای حدیثی وارد شده است؛ همچنین اگر بحث در غیر فضیلت امیرالمؤمنین بود، نمی‌گفتند نظر یکی از صحابه قابل قبول نیست، بلکه آن وقت، اقتدا به هر کدام از صحابه را موجب هدایت می‌دانستند؛ و حرف آخر اینکه این حدیث غیر از طرق مختلف از ابوسعید، از دیگر صحابه نیز نقل شده است و روایات صحیح دیگری در تأیید آن وجود دارد.
مقاله: «شناخت منافقین از قیافه و طرز سخن گفتن آنها»
این مقاله می‌تواند برای «نمونه‌ای از عداوت‌های ابن تیمیه و رد شان نزول آیه‌ای که در مورد امیرالمؤمنین است بدون دلیل» مورد استفاده قرار گیرد
افزودن نظر جدید