پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب-  مهدویت و ظهور مهدی در آخر الزمان، عقیده ایی است که مسلمانان با وجود اختلاف مذاهب، بر آن متفق هستند. نه تنها امت اسلامی بلکه جمیع ادیان و حتی مکاتب غیر دینی، بر ظهور منجی و مصلح آخر الزمان تکیه دارند.
حافظ قندوزی حنفی که از علمای بنام اهل سنت است می گوید: در آخر الزمان شخصی از عترت پیامبر قیام کرده و زمین را از عدل و داد پر خواهد کرد همانطور که از ظلم و جور پر شده است.[1]
حتی برخی از فقهای اهل سنت منکر مهدی را واجب القتل می دانند. ابن حجر هیثمی در کتابش آورده است: باید منکر مهدی موعود را تعزیر و تادیب کرد تا به حق برگردد.[2]
با وجود شبهه افکنی های فراوان باز هم مهدویت یک امر پذیرفته شده در بین مسلمین است و علمای بزرگ اهل سنت در کتب خود به احادیث مبوط به مهدی آخرالزمان اشاره کرده‌اند.
بزرگانی همچون عبدالرزاق صنعانی در المصنف، ابن حماد نعیم در کتاب الفتن و ابن ابی شیبه در المصنف، احمد بن حنبل در مسند احمد، سنن ابن ماجه، سنن ترمذی، سنن ابی داوود و ده‌ها کتب معتبر دیگر به موضوع مهدویت و روایات مرتبط به آن پرداخته اند.
اهمیت موضوع مهدویت آنقدر زیاد هست که برخی از دانشمندان اهل سنت کتابی مستقل در این مورد نوشتند.
عباد بن یعقوب رواجنی اولین کسی است که به صورت مستقل درباره امام مهدی کتاب نوشته است به نام اخبار مهدی.
ابونعیم اصفهانی به تنهایی سه کتاب مستقل به نام های الاربعون فی المهدی، نعت المهدی و مناقب المهدی نگاشته است.
یکی از اختلافات بین شیعه و اهل سنت در این است که برخی از اخل سنت بر این باورند که امام مهدی هنوز متولد نشده است این در حالی است که در میان عالمان اهل سنت برخی تصریح دارند که که امام مهدی فرزند امام حسن عسکری است و متولد شده است:
ابن خلکان در ذیل نام محمد بن الحسن المهدی گفته است:« امام مذکور در نهم ربیع الاول سال 258 متولد شده است و گفته می شود که وی در هشتم ربیع الاول تولد یافت که به عقیده ما قول صحیح همین است»[3]
ابن حجر هیثمی در کتابش می نویسد:« حسن عسکری جز یک فرزند از خود چیزی باقی نگذاشت. سن او هنگام فوت پدرش پنج سال بود. اما خداوند حکمت را در او نهاد و او را القائم المنتظر نیز نامیده می شود.[4]
ابن صباغ مالکی در این خصوص آورده است:« ابوالقاسم محمد بن الحجة بن الحسن الخاص در سامراء در شب نیمه شعبان سال 255هـ متولد شده است»[5]

پی‌نوشت:
[1]. ینابیع الموده، قندوزی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ص447
[2]. القول المختصر فی علامات مهدی المنتظر، ابن حجر، دارالعلم، بیروت: ص26
[3]. وفیات الاعیان، ابن خلکان، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج1، ص571
[4]. الصواعق المحرقة، ابن حجر، دارالکتب العلمیة، بیروت: ص124
[5]. (الفصول المهمة، ابن صباغ مالکی، دارالعلم، بیروت: ص274