پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب–  بنا بر باور اهل حق ذات الهی در هر عصر و زمانی در افرادی تجلی پیدا می‌کند. [دیوان گوره، ص 5] این تجلی در باور اهل حق به دو صورت است:
صورت اول: "ذات بشر"یا "ذات ازلی"، این تجلی در بدو تولد در افرادی بوده است مانند حضرت علی (علیه‌السلام) و سلطان اسحاق که از بدو تولد دارای تجلی ذات الهی بودند.
قسم دوم: "ذات مهمان" یا "شاه مهمان"، این تجلی ذاتی در مقطعی از  زندگی بر افرادی است که در اثر تصفیه نفس به جایگاهی می‌رسند که موردتوجه الهی قرار می‌گیرند و ذات حق به صورت مهمان بر این افراد تجلی پیدا می‌کند هرچند زمان آن اندک است. [شناخت فرقه اهل حق، ص 91]
بنابرعقیده اهل حق ذات خداوند متعال در افراد مختلفی تجلی پیدا کرده است و ممکن است در هر شخص دیگر نیز تجلی پیدا کند. [سرسپردگان، صص 13-12]  و حال باید از اهل حق پرسید معیار تشخیص اینکه کدام شخص محل تجلی خداونداست، چیست؟ آیا صِرف ادعای این افراد برای جمع‌کردن مرید نیست؟  

پی‌نوشت:
حسینی، سید محمد، دیوان گَوره، چاپ اول، کرمانشاه، باغ نی، 1387، ص 5
خواجه الدین، سید محمد علی، سرسپردگان تاریخ و شرح عقاید دینی و آداب و رسوم اهل حق (یارستان)، چاپ دوم، تهران، منوچهری،1362، صص 13-12  
خدابنده، عبدالله، شناخت فرقه اهل حق، چاپ اول، تهران، امیرکبیر، 1382، ص 91