پايگاه جامع فرق، اديان و مذاهب_ مسيحيان ادعا می‌کنند كه متن كتب اناجيل چهارگانه از سوی خداوند به نويسندگان اناجيل الهام شده است، اما اگر اين مطالب الهام شده باشند نبايد حاوی اشتباه باشند، مثلاً انجيل متی مطلبی را بيان می‌کند كه به‌راحتی اشتباه آن فهميده می‌شود، او می‌گوید: «آنگاه کلامی که به زبان اِرمیای نبی گفته شده بود، تمام شد، آوازی در رامه شنیده شد، گریه و زاری و ماتم عظیم که راحیل برای فرزندان خود گریه می‌کند و تسلّی نمی‌پذیرد زیرا که نیستند. امّا چون هیرودیس وفات یافت، ناگاه فرشته خداوند در مصر به یوسف در خواب ظاهرشده، گفت: برخیز و طفل و مادرش را برداشته...»[1]
متی همان‌طور كه خود او نيز گفته است، اين مطلب را از كتاب ارميای نبی گرفته است: «خداوند چنین‌ می‌گوید: آوازی‌ در رامه‌ شنیده‌ شد ماتم‌ و گریه‌ بسیار تلخ‌ که‌ راحیل‌ برای‌ فرزندان‌ خود گریه‌ می‌کند و برای‌ فرزندان‌ خود تسلی‌ نمی‌پذیرد زیرا که‌ نیستند.» [2] اما اشكال اينجاست كه متی اين موضوع را درباره هيروديس بيان كرده است درحالی‌که اگر باب 31 كتاب ارميا به‌طور كامل مطالعه شود اين نكته به دست ميايد كه اين موضوع مربوط به حادثه هيروديس نيست بلكه موضوع در حادثه بخت‌النصر است كه در زمان ارميا (عليه‌السلام) اتفاق افتاد و در آن حادثه چند هزار نفر از بنی‌اسرائیل كشته شدند و چند هزار نفر اسير و به‌سوی بابل فرستاده شدند و در ميان اسرا و مقتولين از اولاد راحيل هم بودند.[3]

پی‌نوشت‌:
[1]. متی 2: 17 – 20
[2]. ارميا 31: 15
[3]. انيس‌الاعلام، فخر‌الاسلام، انتشارات کتاب‌فروشی مرتضوی، تهران، ج 2، ص 168.