آیا ابن تیمیه از یزید و عمر سعد دفاع میکند؟!
در دشمنی وهابیت و داعش با اهل بیت هیچ شکی نیست، این دو فرقه منحوس نهتنها از مخالفان اهل بیت میباشند، بلکه از مدافعین سرسخت دشمنان اهل بیت هم میباشند. ابن تيميه که از سران وهابیت میباشد، در کتاب خود، يزيد بن معاويه را همشان با ساير خلفای مسلمين قرار میدهد و برای اثبات بیگناهی يزيد در حادثه كربلا، کلمات دور از انصافی بیان میکند. او میگوید: «به فرض اينكه يزيد بن معاويه، فاسق و ظالم باشد، خداوند او را بهخاطر انجام كارهای خوب و بزرگش میبخشد!»[1]
در قسمت دیگر از کتاب خود به صراحت تمام، در مقام دفاع و حمايت از عمر بن سعد، قاتل مباشر امام حسين (علیه السلام) و ياران او میگويد: «درست است كه عمر بن سعد، امير لشكر بود و حسين را بهقتل رساند، لكن معصيت و گناه عمر سعد، خيلی كمتر از گناه مختار بن ابیعبيده است كه به خونخواهی حسين برخاست و از قاتلين او انتقام گرفت، بلكه گناه مختار بسيار بزرگتر از گناه عمر بن سعد است».[2]
آیا این گفتارهای پوچ ابن تیمیه خود دلیلی بر حب دشمنان اهل بیت نیست؟ آیا کلام این شخص، جز با انگیزه دشمنی با امام حسین (علیه السلام) گفته شده است؟
در نقد این سخنان پوچ ذکر چند نکته الزامی است:
نکته اول: ابن تیمیه این عبارت را درباره یزید بهکار برد که: «بر فرض اينكه فاسق شده باشد» این عبارت به این معنا است که، یزید با کشتن امام حسین (علیه السلام) و یارانش، فاسق نشده است. در حالیکه در قرآن میخوانیم که: «وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزاؤُهُ جَهَنَّمُ خالِداً فيها وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ لَعَنَهُ وَ أَعَدَّ لَهُ عَذاباً عَظيماً.[نساء/93] و هر كس، فرد با ايمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالىكه جاودانه در آن مىماند؛ و خداوند بر او غضب مىكند؛ و او را از رحمتش دور مىسازد؛ و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است». با توجه به این آیه چرا یزید افراد مظلومی را بدون عذر بهقتل رساند؟ آیا جایگاه چنین فردی چیزی جز آتش جهنم است؟
نکته دوم: یزید چه کار مثبتی در زندگی انجام داده است، که ابن تیمیه گفت که: «خداوند او را بهخاطر انجام كارهای خوب و بزرگش میبخشد»؟ ما منتظر هستیم که وهابیت یک سند معتبر تاریخی بیاورد و در آن ثابت کند که یزید در طول زندگی خود، امری خیر انجام داده باشد.
نکته سوم: ابن تیمیه گفت: «معصيت و گناه عمر سعد، خيلی كمتر از گناه مختار بن ابیعبيده است». در رد این سخن خندهدار باید گفت: اگر اعمال گذشته عمر سعد و مختار را بر فردی عرضه کنیم، که نه امام حسین (علیه السلام) را میشناسد و نه مختار و نه عمر سعد را؛ این فرد عمر سعد را نفرین و مختار را تحسین میکند. گویا ابن تیمیه از فطرت انسانی به دور شده است که این چنین حکم میکند.
پینوشت:
[1]. ضیایی، رحمتالله، کالبد شناسی عقاید وهابیت، مشخصات نشر : تهران: نشر مشعر، ۱۳۹۰، ص 157
مجموع الفتاوی ابن تیمیه، ج 3، ص 413.
[2]. «ومن المعلوم أن عمر بن سعد أمير السرية التي قتلت الحسين مع ظلمه وتقديمه الدنيا على الدين لم يصل في المعصية إلى فعل المختار بن أبي عبيد الذي أظهر الإنتصار للحسين وقتل قاتله بل كان هذا أكذب و أعظم ذنبا من عمر بن سعد.» ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، دار النشر: مؤسسة قرطبة - 1406، الطبعة الأولى ، تحقيق: د. محمد رشاد سالم، ج2 ص 70. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
افزودن نظر جدید