پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حجاب و عفاف توصیه ادیان و هماهنگ با فطرت آدمی است. در ادیان هم به عفاف ظاهری توصیه شده است و هم به عفاف باطنی. مسیحیت نیز از این امر مستثنا نیست. پطرس، حواری و جانشین حضرت عیسی (علیه‌السلام) خطاب به زنان می‌گوید: «برای زیبایی به آرایش ظاهری نظیر جواهرات و لباس‌های زیبا و آرایش گیسوان توسل نجویید؛ بلکه بگذارید باطن و سیرت شما زیبا باشد. باطن خود را با زیبایی پایدار؛ یعنی با روحیه آرام و ملایم زینت دهید که مورد پسند خداست. این‌گونه خصایل، در گذشته در زنان مقدس دیده می‌شد. ایشان به خدا ایمان داشتند و مطیع شوهران خود بودند»[1].
در تصاویر مذهبی مسیحیان نیز زنان قدّیسه همواره دارای حجاب هستند. از نظر تاریخی نیز تردیدی در این نیست که مسیحیان قرون اولیه حجاب داشته‌اند. محجبه بودن راهبه‌های مسیحی نیز یک سنّت دیرینه است که از قرون اولیه مسیحیت باقی مانده است.
پولس در یکی از نامه‌های خود می‌نویسد: «زنان نیز باید در طرز پوشاک و آرایش خود باوقار باشند. زنان مسیحی باید برای نیکوکاری و اخلاق خوب خود مورد توجه قرار گیرند؛ نه برای آرایش مو و یا آراستن خود به زیورآلات و لباس‌های پرزرق و برق. زنان باید در سکوت و با اطاعت کامل به فراگیری مسائل روحانی بپردازند»[2].
حضرت عیسی (علیه‌السلام) به عفت نگاه و چشم‌پوشی از نامحرم چنین توصیه می‌کند: «گفته شده است که زنا مکن! ولی من می‌گویم که: اگر حتی با نظر شهوت‌آلود به زنی نگاه کنی، همان لحظه در دل خود با او زنا کرده‌ای. پس اگر چشمی که برایت این قدر عزیز است، باعث می‌شود که گناه کنی، آن را از حدقه درآور و به دور افکن. بهتر است بدنت ناقص باشد تا این‌که تمام وجودت به جهنم بیفتد»[3].
در ویدیوی فوق آیین اهدای حجاب مشکی و حلقه به را هبه‌ها را مشاهده می‌کنید. راهبه‌ها به‌طور سمبولیک عروس عیسی مسیح می‌شوند و با سوگند خوردن، با عیسی مسیح متحد می‌شوند.

پی‌نوشت‌:
[1]. نامه اول پطرس 3: 3-5.
[2]. نامه اول پولس به تیموتائوس،2: 9-11.
[3]. متی،5: 27-29.