پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ شکی نیست که جریان‌های تکفیری و اقدامات ددمنشانه‌ی ایشان در ایجاد ناامنی، کشتار بی‌گناهان، ویران کردن زیرساخت‌ها و به تاراج بردن منابع و ثروت کشورهای اسلامی[1]، تهدیدی است که نه تنها متوجه چند کشور خاص مثل سوریه، عراق، افغانستان یا پاکستان، بلکه موجودیت و امنیت کل جهان اسلام را به مخاطره انداخته است. و چنان‌که رهبر معظم انقلاب فرمودند: حامیان داخلی این گروه‌ها باید بدانند که در صورت ادامه دادن به این حمایت‌ها این فتنه در یک منطقه‌ی خاص نخواهد ماند و دامن‌گیر ایشان نیز خواهد شد. لذا ایشان به مسئولان کشورهای اسلامی توصیه می‌کنند که با هر عامل مخل وحدتی باید مبارزه کرد که از جمله‌ی آن همین گروه‌های تکفیری هستند.[2]
نکته‌ی مهم این است که شاید برخی بپندارند که این در شمار وظایف سران و رهبران جوامع اسلامی است، و مردم عادی و مسلمانانی که عهده‌دار مسئولیت یا سِمتی در اداره‌ی کشورها نیستند، در این میان خالی از تکلیفند. حال آن‌که عیناً چنین وظیفه‌ای نیز به عهده‌ی ایشان است و آن عبارت است از این‌که مردم مسلمان و کسانی‌که در واقع قربانیان اصلی این جریانات و افراطی‌گری هستند (که یا مثل مردم سوریه، عراق، افغانستان و پاکستان مستقیماً با آن درگیرند و متحمل خسارات مالی و جانی آن می‌شوند. و یا این‌که به واسطه‌ی مهاجرت‌ها و درگیری دولت‌هایشان با این قضایا در ارتباطند)، بیشتر از دولت‌مردان می‌توانند به حل این بحران در میان اقشار جامعه کمک کنند. به عبارت دیگر همان‌گونه که رهبر ایران اسلامی گوشزد نمودند، مسلمان‌ها باید با هر عامل مخالفِ وحدت و ضدّ وحدت مقابله بكنند؛ این یك تكلیف بزرگ برای همه‌ی ما است؛ هم شیعه باید این را قبول كند، هم سنّی باید قبول كند، هم شعبه‌های گوناگونی كه در میان شیعیان و در میان سنّی‌ها وجود دارد این را باید بپذیرند.[3]
پس طبق فرمایش ایشان نه فرقه‌ی خاصی و نه طبقه‌ی خاصی از جامعه متولی این امر خواهد بود، بلکه تمام اقشار با هر حربه‌ای که می‌توانند باید به مقابله با این عامل فتنه در جهان اسلام که مستقیماً تامین کننده‌ی منافع کشورهای استعماری است[4] به مقابله برخیزند.

پی‌نوشت:

[1]. خسارات تکفیر.
[2]. دیدار سلطان قابوس ـ پادشاه عمان ـ با رهبر انقلاب 4/6/1392.
[3]. بیانات مورخه 29/10/1392.
[4] حامیان تکفیر و تفرقه.