پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در صحیح مسلم آمده است: «هنگامی که آیه مباهله نازل شد، رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله، علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام را فراخواند و فرمود: خداوندا! اینان اهل من هستند».[1]

همچنین حاكم نيشابورى در«مستدرك» آورده: «مراد از «انفسنا»، رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله و على، و از «ابنائنا» حسن و حسين، و «نسائنا»، فاطمه عليهم‌السلام است».‎[2]

زمخشری، از علماء و مفسران اهل‌سنت، بعد از این‌که قضیه مباهله را نقل کرده، شرح می‌دهد؛ چه خوب و زیبا استنباط می‌کند و می‌گوید: «این قضیه «مباهله» دلیلی است، بر برتری اصحاب کساء «اهل بیت» که هیچ دلیلی اقوی از آن دلیل نیست».[3]

قاضی بیضاوی هم در تفسیر خودش، بعد از نقل و شرح قضیه مباهله می‌گوید: «این قضیه، دلیلی است بر دو چیز: یکی بر نبوت و دیگری بر برتری اهل‌بیت پیامبر اکرم، اصحاب کساء».[4]

پی‌نوشت:
[1]. مسلم نیشابوری، الصحیح، ج4، ص1871، المحقق: محمد فؤاد عبد الباقي، بیروت: دار إحياء التراث العربي. «وَلَمَّا نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ: فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ [آل عمران/61] دَعَا رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلِيًّا وَفَاطِمَةَ وَحَسَنًا وَحُسَيْنًا فَقَالَ: اللهُمَّ هَؤُلَاءِ أَهْلِي».
[2]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص163، بیروت: دار الكتب العلمية. «أَنْفُسنَا وَأَنْفُسكُمْ رَسُول الله وَعلي وَأَبْنَاءَنَا الْحسن وَالْحُسَيْن وَنِسَاءَنَا فَاطِمَة».
[3]. زمخشرى، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل‏، تفسیر اهل سنت، دارالكتاب العربی‏، بیروت، 1407ق،ج1، ص368- 369 «وفيه دليل لا شي‏ء أقوى منه على فضل أصحاب الكساء عليهم السلام. و فيه برهان واضح على صحة نبوة النبی ص لأنه لم يرو أحد من موافق و لا مخالف أنهم أجابوا إلى ذلك».
[4]. بيضاوى، عبدالله بن عمر، أنوار التنزيل و أسرار التأويل‏، تفیسیر کلامی اهل سنت، دار احياء التراث العر‏بى، بیروت، 1418ق، ج2، ص20-21 «و هو دليل على نبوته و فضل من أتى بهم من أهل بيته».