ولایت مداری، باعث ماندگاری در خاطرهها
یکی از بارزترین ویژگیهای شخصیتی آیتالله رئیسی، ولایتمداری اوست. او که واجد مجموعه متکثری از صفات محسنه بود، ولایت پذیریاش زبانزد خصوصیات او بود. در معارف دینی، چند اثر و ثمره بر ولایتمداری ذکر شده است؛ ازجمله: دستیابی به ایمان حقیقی و راستین؛ تهذیب نفس؛ قبولی اعمال؛ شفاعت ائمه علیهمالسلام؛ رستگاری و ورود به بهشت.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ولایت یکی از مراتب «امامت» بوده و به معناى زمامداری و حکومت و پذیرفتن رهبرى پیشواى الهى و نیز اعتقاد به اینکه امامان معصوم علیهمالسلام پس از پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآله از سوى خداوند بر مردم ولایت دارند و کسی که قول و فعل او الگو و حجت است و نیز به معنای پیشوای سیاسی که از آن به ولیِّ امر هم تعبیر میشود. امام خمینی رحمةاللهعلیه با اشاره به ضرورت تشکیل حکومت اسلامی، ولایت فقیه را در امتداد ولایت پیامبر صلیاللهعلیهوآله و امامان علیهمالسلام ترسیم میکند؛ اگر جامعه بدون رهبر و امام هدایتگر باشد، راه به جایی نخواهد برد.
نظام سیاسى اسلام و شیوه حکومتى دین، بر پایه ولایت است و ملاک مسلمانى پس از اطاعت از رسول خدا صلیاللهعلیهوآله، ولایتپذیرى است. بشر براى پیمودن راه سعادت چارهاى جز تبعیت و پیروى از فرامین راهنمایان الهى ندارد؛ بدین جهت، هرگاه مسلمانان حول محور ولایت جمع شده و تابع بىچونوچراى ولایت بودهاند، پیروزى و سعادت دنیا و آخرت را کسب کردهاند.
یکی از ویژگیهایی که یک فرد را بزرگ و در خاطرهها ماندگار میکند، روحیه ولایتمداری است؛ در معارف دینی چند اثر و ثمره بر ولایتمداری ذکر شده است؛ ازجمله: دستیابی به ایمان حقیقی و راستین؛ رستگاری و ورود به بهشت و ... . ولایتمدار بدون حساب، در بهشتِ لقاء حضرت احدیّت داخل میشود، چون بعد از آنکه حق را شناخت، هر چه خیر از دستش میآمد، انجام داده است و این وعده الهی است که: «هر کس کار شایستهاى انجام دهد [خواه مرد یا زن] در حالى که مؤمن باشد، آنها وارد بهشت مىشوند و در آن، روزى بىحسابى به آنها داده خواهد شد».[1]
امیرالمؤمنین علیهالسلام در نامه پنجم نهج البلاغه، خطاب به اشعث بن قیس، فرماندار آذربایجان مىنویسد: «فرماندارى براى تو وسیله آب و نان نیست، بلکه امانتى است در گردن تو و تو باید مطیع مافوق باشى».[2]
حضرت ابوالفضل علیهالسلام الگوی بینظیر ولایتمداری و ولایتپذیری برای همه بشریت و اعصار است و آن ویژگی که نام ایشان را در صحرای کربلا ماندگار کرد، همان ولایتمحوری و مطیع امام زمان خود بودن است.
به گفته همگان از بارزترین ویژگیهای شخصیتی آیتالله رئیسی نیز ولایتمداری اوست. او که واجد مجموعه متکثری از صفات محسنه بود، ولایتپذیریاش زبانزد خصوصیات او بود که از اثرات این ویژگی او، دستیابی او به ایمان حقیقی و راستین، تهذیب نفس، قبولی اعمال، شفاعت ائمه علیهمالسلام، رستگاری و ورود به بهشت است، انشاءالله!
ایشان در بیش از 40 سال خدمت خود در انقلاب اسلامی، همواره مطیع مافوق و رهبر این انقلاب بود. در سالهای پایانی عمر ایشان، پستهای مختلفی به ایشان داده شد. یکی از سمتهای ایشان، تولیت آستان قدس رضوی بود. او که قبل از این منصب، بیش از 30 سال در قوه قضائیه مشغول به کار بود، از همجواری با امام رضا علیهالسلام به شدت خرسند بود و وقتی پس از 3 سال، با حکم رهبر انقلاب به ریاست قوه قضائیه برگشت، نقل میکند که به رهبر عرض کرد مرا از «روضة من ریاض الجنة» به قضاوتی بر میگردانید که طبق روایات «ان القاضی علی شفیر جهنّم».[8] «قاضی بر لبه جهنم قرار دارد» و از این منصب اکراه دارم. در ادامه رهبر انقلاب فرمودند من اراده کردم که شما در این منصب قرار گیرید؛ شهید رئیسی گفت که گفتم هر چه اراده شماست، من از خودم نظری ندارم؛ ما سرباز این میدان هستیم؛[9] در منصب ریاست جمهوری نیز در جلسات، همیشه تأکید بر نظرات رهبری کرده و خود را مطیع فرمان رهبری معرفی میکرد.
پینوشت:
[1]. سوره غافر، آیه 40.
[2]. نهج البلاغه، نامه پنجم.
[3]. امالی، سيد مرتضی، ص206.
[4]. کلیپ منتشر شده در فضای مجازی
افزودن نظر جدید