پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالحمید در هفته قبل از انتخابات ترجیح داد به جای بحث در این مورد، به بحث علمی بپردازد و بحث سیاسی نکند. وی در بحث علمی خود، به طور مفصل به مخالفت با اعدام پرداخت؛ سپس این قاعده را مطرح کرد که قاضی باید حتی‌الامکان برای دفع اجرای حد تلاش کند؛ وی گفت: «یکی از اصول مسلّم نزد علما و فقها و اندیشمندان جهان اسلام از گذشته این بوده که همواره تلاش کرده‌اند، دو چیز را رد کنند؛ یکی «حد» و دیگری «قصاص». فردی که مرتکب سرقت یا عمل زنا می‌شد و برای اجرای حد شرعی می‌آمد، آنها سعی می‌کردند حتی‌الامکان اجرای حد را از او دفع کنند».[1]

درباره سخنان عبدالحمید باید گفت، بحث علمی باید در بین عالمان صورت پذیرد، نه اینکه ادعایی در جمع مردم طرح گردد و دلیل اشتباهی برای آن آورده شود که مردم اشتباه آن را نفهمند. عبدالحمید ادعا کرده است اجماع بین علما و بزرگان اسلامی است که حد بر متخلف اجرا نشود؛ در حالی که سخن وی اشتباه است. اگر کسی گناهی در خفا انجام داد و علنی نشد، حد ندارد ولی اگر گناهی علنی صورت پذیرد و اثبات گردد، باید حد بر آن جاری شود. یک جرم ممکن است با اقرار یا توسط شهادت شهودی که دیده‌اند، ثابت شود؛ دیگر در این مورد نمی‌توان گفت که قاضی سعی کند اجرای حد در این جرم را اجرا نکند.

در کتب حدیثی اهل‌سنت، در حدیث صحیح (به تعبیر اهل‌سنت) از ابوهریره و ابن‌عباس نقل کرده‌اند که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «اجرای حدی از حدود الهی، پربرکت‌تر از سی یا چهل روز بارش باران است».[2] یعنی اگر یک حد، در جامعه اسلامی اجرا شود، برای جامعه پر برکت است، همان گونه که باران برای جامعه برکت دارد. فلسفه حکومت اسلامی، اجرای حدود الهی است. همچنین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «حدی که در زمین جاری شود، مؤثرتر از شصت سال عبادت است».[3]

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از واسطه‌گری در اجرا نشدن قانون اسلام و مانع شدن از اجرای حدود الهی، به شدت نهی کرده و فرمودند: «هر کس در اجرای قانون الهی، واسطه‌گری کند تا مانع اجرای آن بشود، خدای متعال، او را در قیامت عذاب می‌کند (با خداوند مخالفت کرده است)».[4] عالم اسلامی، اگر روح اسلام را درک کرده باشد، هیچ وقت چنین نظری نمی‌دهد که قاضی تا می‌تواند، حدود الهی را معطل کرده، اجرا نکند، در حالی که عبدالحمید چنین نظر سخیفی را به اجماع علما و اصل مُسلّم نزد آنان نسبت داده است.

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، حکومت تشکیل داد تا بتواند احکام الهی را اجرا کند و از جمله این احکام، حدود الهی است. اکنون که جمهوری اسلامی توانسته است یک جامعه اسلامی تشکیل دهد و قدرت اجرای اسلام را دارد، چرا باید یک نفر به عنوان عالم دین، انتقاد کند که چرا حکم اسلامی و حدود توسط قضات اجرا می‌شود؟

پی‌نوشت:
[1]. سخنان عبدالحمید در 4 اسفند 1402.
[2]. مسند أحمد، أحمد بن حنبل، دارالحدیث، ج8، ص404. «عن أبی هريرة عن النبی ص قال: حد يقام في الأرض خير للناس من أن يمطروا ثلاثين أو أربعين صباحاً».
[3]. مستدرك الوسائل، محدّث نوری، ج18، ص9. «عن النبی ص قال: يوم واحد من سلطان عادل، خير من مطر أربعين يوماً، و حد يقام فی الأرض، أزكى من عبادة ستين سنة».
[4]. دعائم الإسلام، قاضی نعمان مغربی، ج2، ص443. «عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص‌ أَنَّهُ نَهَى عَنِ الشَّفَاعَةِ فِي الْحُدُودِ وَ قَالَ‌ مَنْ شَفَعَ‌ فِي حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللَّهِ لِيُبْطِلَهُ وَ سَعَى فِي إِبْطَالِ حُدُودِ اللَّهِ تَعَالَى عَذَّبَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» و سنن أبی‌داود، ابوداود سجستانی، ج5، ص450. «... سمعتُ رسولَ الل ص يقول: مَن حَالت شفَاعَتُهُ دون حَدٍّ من حُدودِ الله، فقد ضادَّ الله ...».