ازدواج در مسیحیت
.
ازدواج در دین مسیحیت به چه صورت است؟ عقد و صیغه محرمیت در این دین چگونه است؟
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ازدواج یکی از ضروریات زندگی بشر است که حیات نسلهای بعد در گرو این پیمان است. این آیین در ادیان جایگاه متفاوتی دارد. برخی مانند اسلام، ازدواج را مستحب مؤکد میدانند. امام صادق (عليهالسلام) فرمودهاند: «مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ حُبُّ النِّسَاءِ؛علاقه به زن (همسر) از اخلاق انبيای الهی است.» [1] اما در مسیحیت اوضاع کمی متفاوت است. گرچه در تورات میخوانیم که خدا برای تنها نبودن آدم، حوا را خلق کرد: «و خداوند خدا گفت: «خوب نیست که آدم تنها باشد. پس برایش معاونی موافق وی بسازم.» (پیدایش 2:18) اما انجیل تجرد را بر تأهل برتر میداند: «زیرا بعضی خواجهاند، ازآنرو که از شکم مادر چنین متولد شدهاند؛ بعضی دیگر به دست مردم مقطوعالنسل گشتهاند؛ و برخی نیز بهخاطر پادشاهی آسمان از ازدواج چشم میپوشند. هر که میتواند این را بپذیرد، بگذار چنین کند.» (متی، 19 :12) در مسیحیت ازدواج با خدمت به خدا تنافی دارد: «لیک به مجردان و بیوه زنان میگویم که ایشان را نیکوست که مثل من بمانند، لیکن اگر پرهیز ندارد نکاح کند. شخص مجرد در امور خداوند میاندیشد که رضامندی خدا را بجوید و صاحب زن در امور میاندیشد که چگونه زن خود را خشنود سازد.» (اول قرنتیان،7:8-9)
در عین اینکه در انجیل تجرد بر ازدواج اولویت داده شده، اما مسیحیان کاتولیک ازدواج را یکی از آیین های مقدس خود میدانند و کاتولیکها و ارتدکسها تجرد را منحصر در کشیشان و مقامات دینی کردهاند، ولی کشیشان پروتستان برای ازدواج، مانعی نمیبینند.
در مسیحیت ازدواج به منزله یکیشدن زن و مرد است: «ما از آغاز خلقت، خدا ”ایشان را مرد و زن آفرید.“ و از این سبب مرد پدر و مادر خود را ترک گفته، به زن خویش خواهد پیوست و آن دو یک تن خواهند شد.“ بنابراین، از آن پس دیگر دو نیستند، بلکه یک تن هستند.» (مرقس 10 :8)
اما اجرای مراسم ازدواج در مسیحیت نیز بستگی به بافت فرهنگی و مذهبی هر منطقه دارد. بهطور کلی در مسیحیت خطبهای که سبب محرمیت زوج با یکدیگر شود، وجود ندارد و زن و مرد با حضور در کلیسا سنتهایی که در تاریخ شکل گرفته و رنگ و بوی مسیحی دارند را انجام میدهند. اما متداولترین کارهایی که در مراسم ازدواج مسیحی اجرا میشوند از این قرار است:
مسیحیان آیین ازدواج را با برگزاری آیین عشای ربانی همزمان میکنند، چرا که عشای ربانی آیینی است که نشان دهندهٔ اتحاد مسیحیان با عیسی مسیح است و ازدواج هم نوعی اتحاد زوجین با یکدیگر است. زوجین ضمن اظهار موافقت خویش از ازدواج، با توبه کردن از گناهان، خود را آماده مراسم میکنند. کشیش حاضر نیز قسمتهایی از کتاب مقدس که مربوط به ازدواج است را برای حضار و زن و شوهر میخواند. در کلیساهای ارتدوکس، کشیش با گذاشتن حلقه گل بر سر زوج، آنها را متبرک میکند و میگوید: «خداوندا، خدای ما، متبرک میکنم و تاج میگذارم بر سرشان با شکوه و افتخار.» بنابراین، ازدواج در مسیحیت در مرحله اول ناپسند است و اگر انسان ناچار به ازدواج شود، به عنوان یکی از مراسم دینی شناخته میشود. مسیحیان، خطبه خاصی که به سبب آن زوجین با یکدیگر محرم شوند ندارند.
پینوشت:
[1] كافي، محمد كلينى، دارالکتب الإسلامية، تهران، 1407 ق، ج5، ص: 320.
افزودن نظر جدید