پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مولوی عبدالحمید مدتی است که انتقادات فصلی خود نسبت به نظام جمهوری اسلامی را به مخالفت‌های هفتگی بدل کرده و پس از شروع اغتشاشات، خود را لیدر مخالفان در بین اهل سنت قرار داده و هر هفته، عده‌ای از مخاطبانش با سخنان او تحریک شده و در زاهدان علیه نظام و رهبر انقلاب شعار می دهند. با اینکه دو ماه است که اغتشاشات در ایران فروکش کرده، اغتشاش‌گران صحنه را خالی کرده‌اند و فراخوان‌ها جهت اعتصاب، آبروی سلبریتی‌ها و لیدرهای خارجی را برده است، عبدالحمید که در صحنه حضور دارد، توجه سلطنت طلبان و مخالفان اسلام را به خود جلب کرده و آنان بلندگوی سخنرانی‌های عبدالحمید شده‌اند.

وی که در موقعیتی قرار گرفته که باید در صحنه بماند، هر هفته مطالبی ازجمله عدم آزادی بیان، تبعیض، مشکلات زیاد، لزوم تغییر حاکمیت و دفاع از حقوق زنان را مطرح کرده و غالباً یک نکته جدید، علاوه بر مطالب سابق می‌گوید که همان مطلب، محور تحلیل‌های کارشناسان شبکه ماهواره‌ای ضد انقلاب و شبکه‌های وهابیت می‌گردد.
وی در راستای انتقادات هفتگی خود، به عنوان نکته جدید به دیدار رهبر انقلاب با مداحان پرداخته و این دیدار را مذمت کرده است؛ او گفته است، مشکلات کشور و اعتراضات با دیدار با مداحان حل نمی‌شود؛ بلکه نیاز به مغزهای متفکر و صاحبان تجربه و افراد دلسوز است.

این سخن، ظاهری زیبا و شبه حق داشته، ولی از جهل گوینده آن حکایت می‌کند؛[1] با گذر از این نکته باید ببینیم که منظور وی از این سخنان چیست؛ او که مدتی است خود را بزرگ اهل سنت می‌داند و سیاست برخی کاندیداهای ریاست جمهوری باعث شد که او را به رهبر اهل سنت ایران بدل کنند و با باج دادن به او، رأی اهل سنت را نصیب خود کنند. این سیاست باعث شده که شافعی که مانند باقی علمای اهل سنت، ابوحنیفه را مذمت می‌کرد، مریدانش (شافعیان ایران) در مقطعی از دوران، عبدالحمید حنفی را به عنوان عالم خود بپذیرند.

شافعی درباره ابوحنیفه می‌گوید: «کتابی که از ابوحنیفه به دست من رسید، 120 یا 130 ورق داشت که 80 ورق در مورد وضو و نماز و غیره است. مطالب آن کتاب یا مخالف قرآن یا سنت رسول اکرم (صلى‌الله‌عليه‌وآله) یا قیاس بود، یا اقوالش اختلافی و یا متناقض بود.»[2]
خطیب بغدای نیز از ابوبکر سجستانی نقل می‌کند که به یارانش گفت: «نظر شما در مورد مسئله‌ای که بر آن مالک و یارانش، شافعی و یارانش، اوزاعی و یارانش، حسن بن صالح و یارانش، سفیان ثوری و یارانش، احمد بن حنبل و یارانش اتفاق نظر دارند، چیست؟ دوستان و اصحاب ابوبکر سجستانی گفتند: مسئله‌ای صحیح‌تر، به این شکل نیست. سجستانی گفت: تمام این‌ها بر گمراهی ابوحنیفه اتفاق نظر دارند.»[3]

امام تمام فرقه‌های اهل سنت (شافعی، مالکی و حنبلی)، امام فرقه حنفی را گمراه می‌دانند و تعبیرات بدی را درباره او به کار برده‌اند، ولی سال‌ها عبدالحمید حنفی به دلایل سیاسی، به عنوان رهبر شافعیان ایران قلمداد می‌شده و این جریان اکنون در بین اهل سنت وجود ندارد؛ از این جهت عبدالحمید می‌کوشد که جایگاه خیالی سابق را برای خود با پرچم‌داری در قضیه اغتشاشات احیاء کند و دوباره به عنوان رهبر اهل سنت ایران مورد توجه قرار گیرد.

پی‌نوشت:
[1]. «دیدار رهبر معظم انقلاب با مداحان در راستای حل مشکلات کشور»
[2]. «نظرت فی كتاب لأبي حنيفة فيه عشرون ومائة أو ثلاثون ومائة ورقة فوجدت فيه ثمانين ورقة فی الوضوء والصلاة و وجدت فيه إما خلافا لكتاب أو لسنة رسول الله صلى الله عليه وسلم أو اختلاف قول أو تناقض أو خلاف قياس.» حلية الأولياء وطبقات الأصفياء، أبونعيم اصفهانی، ج9، ص103.
[3]. «یقول الصحابة: ما تقولون فی مسألة اتفق علیها مالک و أصحابه و الشافعی و أصحابه و الاوزاعی و أصحابه و الحسن بن صالح و أصحابه و سفیان الثوری و أصحابه و أحمد بن حنبل و أصحابه؟ فقالوا له: یا أبا بکر! لا تکون مسألة أصح من هذه، فقال: هؤلاء کلهم اتفقوا على تضلیل أبی حنیفة.» تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج13، ص382.