پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ سایت رسمی تشکیلات بهائیت با انتشار مطلبی، از چاپ نشدن کتاب ها و محدودیت تبلیغ بهائیت در ایران شکوه کرد و نوشت: «در حالیکه آثار بهائی به بیش از 800 زبان ترجمه شده و در سراسر جهان به آسانی در اختیار همگان است به دستور مقامات حکومتی، بهائیان حق انتشار کتاب های خود را در ایران ندارند و ایرانیان در کشور خود از دسترسی به این آثار محروم هستند.»(1)

اما در پاسخ به شکوائیه تشکیلات بهائیت و درخواست آزادی چاپ آثار بهائی در ایران می گوییم:

اول: تشکیلات بهائیت چگونه به ممنوع بودن چاپ خرافات، توهین ها و انحرافاتش در ایران معترض است در حالی که پیشوایان بهائی، چاپ و نشر حتی یک کلمه را بدون اذن حاکمیت ممنوع اعلام کرده‌اند: «امر قطعی الهی این است که باید اطاعت حکومت نمود. این هیچ تأویل بر نمی دارد و تفسیر نمی خواهد، از جمله اطاعت این است: کلمه (ای) بدون اذن و اجازه حکومت نباید طبع گردد...»(2)

دوم: تشکیلات بهائیت چگونه برای ممنوع بودن چاپ آثارش در ایران شعار آزادی خواهی سر می دهد در حالی که پیشوایان بهائی، آزادی خواهی را از مظاهر حیوانی دانسته، ثمره آن را فتنه و به شدت از آن نهی کرده اند: «فاعلموا انّ مطالع الحرّيّة و مظاهرها هی الحيوان و لِلإنسان ينبغی ان يکون تحت سنن تحفظه عن جهل نفسه و ضرّ الماکرين (3)؛ بدانید که مظاهر آزادی مطالع آزادی و مظاهر آن حیوان است و سزاوار است انسان پیرو سنت هایی باشد که از گمراهی نجاتش دهد و به فریب‌کاران زیان رساند.»

سوم: تشکیلات بهائیت نشان داده که به حکم پیشوایان خود مبنی بر چاپ و نشر اثری بدون اجازه حکومت پایبند نبوده و به صورت زیرزمینی اقدام به چاپ و نشر آثار خود می کنند. چنانکه هنگام دستگیری مبلّغین تبشیری و قانون شکن بهائیت، مقادیر زیادی از کتب ضالّه این فرقه کشف می شود.

به عنوان نمونه در یکی از گزارش های مظلوم نمایانه دستگیری مبلّغین تبشیری بهائی می خوانیم: «ماموران در زمان بازداشت ضمن تفتیش منزل پدری آقای ع در شیراز برخی از لوازم شخصی این خانواده و همچنین تصاویر، کتب و آثار مرتبط با آیین بهائی را ضبط کرده و با خود بردند.»(4)

چهارم: بهائیتی که ادعا و افتخار دارد کتاب هایش به 800 زبان ترجمه و در دنیا منتشر شده، چرا از ترجمه آثار عربی پیشوایانش به فارسی امنتاع می ورزد: «بدیهی است طبع و ترجمه آثار مبارکه از لغت فصحی (عربی) به فارسی جائز نه (نیست) و چنانچه لازم باشد چنانکه در بعضی از کتب اخیره مرعی داشته اند ترجمه کلمات مشکله و طبع آن بصورت حاشیه یا در آخر کتاب جائز.»(5)

پنجم: خطاب به تشکیلات بهائیت باید گفت که فرض کنید اجازه چاپ ام الکتاب شما یعنی همان که اقدس نامیده اید در ایران داده شود، آیا جرأت ترجمه و چاپ بدون سانسور آن را به زبان فارسی دارید؟! معلوم است که خیر!(6) چون نه فقط پیروان بلکه تمام مردم ایران به پوچی ادعا و سُستی متون به اصطلاح وحی آمیز پیشوایان دروغین بهائیت پی خواهند برد!

به همین دلیل است که رهبران بهائیت اجازه ترجمه آثار عربی خود را به زبان فارسی نداده اند. پس قوانین جمهوری اسلامی بهانه خوبی برای ماله کشی بر پوچیات بهائیت شده است

پی‌نوشت:
(1). به نقل از سایت رسمی تشکیلات بهائیت.
(2). اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، نسخه الکترونیکی، صص463-464.
(3). حسینعلی نوری، اقدس، نسخه‌ی الکترونیکی، صص 117-116.
(4). پیرامون دستگیری یکی از مبلّغان بهائی
(5). پیام بیت العدل اعظم بمحفل مقدس روحانی ملی ایران، مکتوب شماره 12797 آن محفل بتاریخ 4 شهر القول 126؛ توقیع خطاب بمحفل روحانی بمبئی، مورخ 26 جولای 1932.
(6). پیام آسمانی، نشریّه ماهانه محفل روحانی ملّی فرانسه برای بهائیان ایران، انتشارات پیام بهائی، نوامبر 1988، نشر دوم، ج 1، ص 109.