پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اخیراً رژیم صهیونیستی طرحی ۳۱۷ میلیون دلاری برای دو برابر کردن جمعیت شهرک نشینان یهودی در بلندی‌ های جولان تصویب کرد. یکی از پرسش های مطرح آن است که چرا منطقه جولان برای این رژیم اهمیت دارد و حاضر به پس دادن آن به سوریه نیست؟ در این نوشتار دلایل ارزشمندی بلندی هان جولان برای رژیم صهیونیستی را مورد توجه قرار می دهیم. 
جولان سرزمینی تاریخی است که در عهد قدیم از آن یاد شده است[تثنیه، 4: 43؛ یوشع، 20: 8] و برخی معتقدند مراد از آن، همین جولان‌ کنونی‌ است‌.[1]
با وجود ذکر نام این منطقه در تورات، یهودیان ادعای دینی یا نژادی بر این منطقه ندارند و این منطقه را بخشی از سرزمین موعود نمی دانند، ولی حاخام های صهیونیستی تسخیر و نگهداری جولان را شرط بقاء رژیم صهیونیستی می دانند.(2) 
منطقه جولان از درجه اهمیت و ارزش انکارناپذیر برای رژیم صهیونیستی برخوردار بود و به همین خاطر برای دستیابی به موافقت بین المللی برای اشغال جولان تلاش کردند. سرانجام وقتی از این طریق نتوانستند موفقیتی کسب کنند، با تجاوز و حمله به سوریه سرزمین جولان را اشغال کردند. این منطقه به دلایلی که در ادامه بیان می شوند، برای این رژیم ارزشمند بوده است:
دلیل اول: تسلط بر منابع آب جولان
بلندی های‌ جولان‌ از حیث‌ منابع‌ آب‌ سطحی‌ و زیرزمینی‌ بسیار غنی‌ است‌ و سرچشمه منابع‌ آبی مناطق‌ مجاور در کشورهای‌ سوریه‌، فلسطین‌، اردن‌ و لبنان‌ است‌. دریاچه مَسعَدَه در شمال‌ شهر قنیطره‌ و مشرق‌ شهر مسعده و دریاچه طبریه‌ میان‌ جولان‌ و فلسطین‌ واقع‌ است‌ و رودهای‌ پرآبی‌ چون‌ رود اردن‌ در مغرب‌ جولان‌ و رُقّاد در شمال‌ جولان‌ جاری‌ است‌. بارش‌ سالانه آن‌ بین‌ ۳۵۰ تا ۶۵۰ میلیمتر است‌ که‌ همراه‌ با مراتع‌ غنی‌، از قدیم‌ در جذب‌ عشایر به این‌ منطقه‌ مؤثر بوده‌ است‌.[3]
به همین خاطر جنبش صهیونیست از مدت ها قبل معتقد بود سیطره بر آب رودهای اردن، لبنان و یرموک، آینده رژیم صهیونیستی برای سلطه بر فلسطین را تضمین خواهد کرد. از این رو صهیونیست ها از همان آغاز از استعمارگران انگلیسی خواستند جولان را به دولت عبری ضمیمه کند.[4]
در حال حاضر آب باران جاری شده از بلندی‌ های جولان به رود اردن می‌ریزد و یک سوم آب مورد نیاز اسرائیل را برآورده می ‌کند. دریاچه طبریه در مرز اسرائیل و سوریه، منبع اصلی آب آشامیدنی منطقه صهیونیست ها است و اشغال جولان باعث شده تا رژیم صهیونیستی کنترل همه قسمت های این دریاچه مهم را در دست داشته باشد. تنها پیست اسکی رژیم صهیونیستی در این منطقه قرار دارد. از دست دادن بلندی های جولان، دست این رژیم را از سراسر سواحل دریاچه طبریه کوتاه می‌کند و به همین خاطر حاضر نیست از آن دست بردارد. در این سال ها گفتگو ها بین آنها و سوریه به نتیجه ای صلح‌ آمیز نرسیده است.[5]
دلیل دوم: واقع شدن جولان در سرزمین موعود یا در میان نیل تا فرات
دلیل دیگر تجاوز و حمله به این نقطه از اراضی اعراب این بود که جنبش صهیونیسم این منطقه را بخشی از اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات می دانست. از این رو بر این نکته تأکید دارند که بلندی های جولان در رأس مهم ترین مناطق اعراب است که باید هر چه سریع تر شهرک های یهودی نشین در آنجا ایجاد شده و چهره عربی آن به یهودی تغییر یابد.[6]
تأسیس کشور جعلی اسرائیل بزرگ از رودخانه نیل تا فرات یکی از مهمترین اهداف و آرمان های صهیونیسم است و معتقدند یهودیان از سراسر جهان باید به فلسطین آورده شوند و کشور صهیونیستی در گستره ای از نیل تا فرات به وجود آید و یهودیانی که به اسرائیل مهاجرت نمایند اهل نجات خواهند بود. در پرچم این رژیم نیز ستاره داود (نماد صهیونیسم) در بین دو نوار آبی رنگ قرار دارد که گفته می شود این دو نوار آبی، نمادی از رودهای «نیل» و «فرات» هستند. آنان آیات [پیدایش ۱۵: ۱۸- 21] را شاهدی بر ادعای خود می‌دانند: «در آن روز، خداوند با ابرام عهد بست و گفت‌: این زمین را از نهر مصر تا به نهر عظیم، یعنی نهر فرات، به نسل تو بخشیده‌ام...» و از آن به وعده نیل تا فرات یاد می ‌کنند.[7] 
البته در اصل انطباق این فقرات با ادعای صهیونیسم ایراد جدی وجود دارد؛ زیرا خدا در تورات وعده نیل تا فرات را به نسل ابراهیم داده است که شامل تمام فرزندان ایشان بویژه فرزندان اسماعیل (تمام سادات امروزی) و فرزندان اسحاق (بنی اسرائیل) می ‌شود.[8]
نکته جالب در قانون اساسی رژیم صهیونیستی، مشخص نشدن مرزهای جغرافیایی این کشور است. این موضوعی است که در هیچ قانون اساسی دیگری نمونه ندارد. در سال 1967م زمانی که خبرنگار آسوشیتد پرس از یکی از سربازان اسرائیلی می پرسد مرزهای کشور اسرائیل تا کجاست؟ سرباز با کمال غرور و خودپسندی پاسخ می دهد: «تا آنجا که قدمم را بگذارم» و با پوتینش به زمین می کوبد. 
امام خمینی(رحمت‌الله‌علیه) در سخنرانی 7/ 6/ 1363 می فرماید: «من کراراً تذکر داده ام که رژیم صهیونیستی از نیل تا فرات را از خود می داند و شما را غاصب سرزمین های خویش می شمرد. گرچه اکنون جرات اظهار صریح آن را ندارد.»[9] 
رهبران ابتدایی رژیم صهیونیستی شعار از نیل تا فرات را سر می دادند اما امروزه این شعار تند به صراحت بیان نمی شود؛ زیرا از سویی تظاهرات‌ روز قدس در دنیا آن شعار را به حالت مرگ درآورده است و از سویی دیگر جمهوری اسلامی ایران با تمام توان از ملت فلسطین حمایت می کند.[10]

پی نوشت:
[1]. عبدالحکیم‌ سلوم‌، دررالبیان‌ فی‌ تاریخ‌ الجولان‌، دمشق، ۲۰۰۲، ج۱، ص‌ ۳ 
[2]. سید حسین موسوی، بلندی های جولان و امنیت رژیم صهیونیستی، فصلنامه مطالعات راهبردی، 1388، شماره 44، ص 155
[3]. احمد یحیی‌ افنیخر، الجولان‌: الارض‌ الاسیره، دمشق،‌ ۲۰۰۳، ج۱، ص‌ ۳۰ـ ۳۵؛ فردریک‌ جرارد پیک‌، تاریخ‌ شرقی‌ الاردن‌ و قبائلها، تعریب‌ بهاءالدین‌ طوقات‌، بغداد، ۱۹۳۴، ج‌ ۲، ص‌ ۲۶۰ و 270
[4]. روزنامه تشرین چاپ سوریه 7/ 11/ 1991 به نقل از حمید بیات، نقش بلندی های جولان در گفت و گوهای سوریه و رژیم صهیونیستی، فصلنامه سیاست خارجی، 1378 شماره 4، ص 1091
[5]. کیوان حسینی، «نیم قرن اشغال بلندی‌های جولان؛ دعوا بر سر چیست؟»، بی‌بی‌سی فارسی، ۲۴ اسفند ۱۳۹۷
[6]. روزنامه تشرین چاپ سوریه 15/ 11/ 1991 به نقل از حمید بیات، همان
[7]. https://www.porseman.com/article/146181
[8]. «سرزمین موعود»، ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
[9]. https://www.porseman.com/article/146181
[10]. https://www.yjc.news/fa/news/7361646