کشیش مسیحی که بعضاً خود را با عنوان "شبان ارشد" هم معرفی می‌کند مثل همیشه دست به تحریفی غیر عالمانه و منصفانه می‌زند. او مدعی است که خدای اسلام مکار و خدای مسیحیت راستی است. البته که برداشت این شخص از مکر، برداشتی ظاهری و سطحی است و واژه‌ی "مکر" در زبان عربی به معنی چاره و تدبیر است و آن‌گونه که در فارسی به معنی حیله و نیرنگ است، معنی نمی‌دهد.
اما آنچه که جلب‌توجه می‌کند عدم اطلاع این کشیش نسبت به کتاب‌مقدس خود است، خدایی که با مکاران، مکارانه رفتار می‌کند؛ در مزامیر داوود چنین می‌خوانیم: خویشتن را با طاهر، طاهر می‌نمایی و با مکار، به مکر رفتار می‌کنی،[1] و ارمیا نبی اسرائیلی چنین از مکر خدا گلایه‌مند است: ای خداوند مرا فریفتی پس فریفته شدم. از من زور آورتر بودی و غالب شدی. تمامی روز مضحکه شدم و هر کس مرا استهزا می‌کند.[2]
جالب‌تر اینکه نظیر مضمون آیه‌ی قرآن کریم در عهد قدیم وجود دارد و ایوب می‌گوید: او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش‌برآب می‌کند تا کاری از پیش نبرند. آنها را در دام‌های خود گرفتار می‌سازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.
حال اینکه چرا جناب شریعت این موارد را در کتاب مقدس یهودی-مسیحی نمی‌بیند و به اسلام اشکال می‌گیرد، جای تأمل است! شاید هم خودش را...

پی‌نوشت:

[1]. مزامیر 18 :26
[2]. ارمیا 20:7
[3] ایوب 5:12 ترجمه تفسیری