پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ الله (جلّ جلاله) می‌فرماید آیا کسی که در پی رضوان خداوند است، با کسی که در مرداب خودپرستی و شهوترانی دست و پا می‌زند، برابر است؟

«أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللَّهِ كَمَن بَاءَ بِسَخَطٍ مِّنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۚ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ‎هُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يَعْمَلُونَ. [آل عمران: 162-163] آيا كسى كه خشنودى الله را پيروى مى‌كند، همچون كسى است كه به خشمى از خدا دچار گرديده و جايگاهش جهنم است؟ و چه بد بازگشتگاهى است. [هر يك از] ايشان را نزد خداوند درجاتى است، و خدا به آنچه مى‌كنند بيناست.»

در سال 1396، بنده، خود دیدم و شنیدم که برخی می‌گفتند: اگر فلانی بیاید، دیگر آزادی نخواهیم داشت! می‌پرسیدم منظورتان از آزادی چیست؟ با وقاحت تمام و با گردن افراشته، مقصودشان از آزادی را برایم توضیح می‌دادند. چنان که عرق شرم بر پیشانی من جاری می‌شد. به آن جوان می‌گفتم: دست از این شهوترانی‌ها و رفتارهای حیوانی بردار. تو باید به فکر اشتغال و ازدواج باشی. اما گوش شنوایی در کار نبود. در جامعه ما برخی رضوان الهی (خشنودی خداوند) را برگزیدند و با معیارهای درست و منطقی رأی دادند و برخی هم بدون اندیشه، تابع شهوات حیوانی شدند. هم خود را بدبخت کردند و هم جامعه را. اکثریت جامعه هم ناخواسته و بدون قصد و غرض گرفتار شدند.

دعوت: در انتخابات ریاست جمهوری 1400، رضوان الهی (خشنودی خداوند) را معیار قرار بدهیم. تصمیم بگیریم و به کسی رأی بدهیم که حتماً کارنامه‌ی روشن و مثبتی داشته و برنامه‌ی مناسبی برای اداره امور کشور دارد. اگر چنین باشد، یقیناٌ برکات بر جامعه ما نازل می‌شود. در غیر این صورت، بدون تعارف، به نفرین شهدا دچار خواهیم شد.