رفتار بهترین و بدترین صحابه نسبت به جنگهای علی(ع)
در تاریخ آمده است که بعد از به خلافت رسیدن حضرت علی (علیهالسلام)، سه جنگ را بر این امام تحمیل کردند، که این جنگها را پیامبر اکرم پیشگویی کرده بود و نسبت به آنها به علی (علیهالسلام) متذکر شده بود. در این میان برخی از اصحاب پیامبر، به بهانههای واهی، خود را کنار کشیدند و بعضی دیگر تا لحظات آخر، در صف امیرالمؤنین و همراه حضرت باقی ماندند و یا به شهادت رسیدند. افرادی مانند ابنتیمیه به دروغ سخنانی را بیان کردند و حقایق تاریخ صدر اسلام را طوری نشان دادند که هر صاحب عقل سلیم هم به شک و تردید دچار میشود و حال اینکه اگر مطالب او را با گفتارهای مورخین از اهل سنت تطبیق دهیم، یقیناً به جهل و نادانی او و نیز شبههافکنی و دروغپردازی او پی خواهیم برد، ازجمله اینکه او میگوید: «بهترین افراد صحابه از پیامبر مانند سعد بن ابیوقاص و ابنعمر و ابوهریره و ... از جنگهای علی (علیهالسلام) ناراضی و موافق نبودند و حتی در مقابلش ایستادند...»[1]
و این هم یکی دیگر از دروغهای ابنتیمیه است در حالیکه همگی اینان از همراهی نکردن با حضرت علی (علیهالسلام) در جنگهایش اظهار ندامت و پشیمانی کردند و علمای اهل سنت هم در تألیفاتشان نام ایشان را به عنوان نادمین از جنگ آوردهاند، مثل مسروق بن اجدع و سلیمان بن صرد خزاعی و زبیر و...[2] آن وقت اینان چگونه جزء صحابهی پیامبراکرم هستند که خلیفه پیامبر را همراهی نکردند (والله العالم)!!!
اما اصحاب خوب پیامبر را میتوان مثل ابوایوب انصاری دانست که میگوید: پیامبر اکرم به من دستور دادند که به همراه علی (علیهالسلام) با ناکثین و مارقین و قاسطین بجنگم.[3] و نیز میتوان از عمار یاسری نام برد که با هزارنفر از انصار و مهاجران در جنگ جمل به یاری حضرت شتافتند و نهایتاً پیامبراکرم دربارهی او فرمودند که: «تقتل فئه الباغیه...[4] تو را گروهی سرکش و ظالم میکشند...» همچنین میتوان از افرادی مانند خزیمة بن ثابت و ابوقتاده و ... اسم برد که هر کدامشان برای پشتیبانی از حضرت علی (علیهالسلام) به گفتهی مورخین فریقین با لشکری هزارنفری از انصار و مهاجران وارد بصره شدند و به سپاه امام علی (علیهالسلام) ملحق گردیدند.[5]
در نتیجه میبینیم که چه کسانی بهترین اصحاب پیامبرند؛ کسانیکه برای کمک و یاری خلیفه پیامبر اقدام کردند و یا کسانیکه در جنگها حاضر نشدند و پس از جنگ نادم و پشیمان بودند.
پینوشت:
[1]. منهاج السنه النبویه، ابن تیمیه، موسسه قرطبه، قاهره، مصر ج6 ص356.
[2]. الاستیعاب، ابن عبدالبر، دارالجیل، بیروت، لبنان، ج1 ص344.
اسد الغابه، ابن اثیر، نشر اسماعلیان، تهران، ایران ج4 ص33.
[3]. مسند، ابویعلی، دارالمامون للتراث، دمشق، سوریه ج1 ص398 حدیث519.
[4]. صحیح بخاری، بخاری، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج1 ص115 حدیث434.
مسند، احمد بن حنبل، دار صادر، بیروت، لبنان، ج3 ص91 حدیث11879.
[5]. مروج الذهب، مسعودی، دارالکتب العربی، بیروت، لبنان، ج2 ص359
افزودن نظر جدید