پیامبر اکرم برای تبیین و تشریح دین اسلام بعد از استقرار حکومت خود در مدینه پایگاهی به نام مسجد را در این شهر بنا نهاد. این پایگاه محل اجتماع مسلمانان و شنیدن سخنان گوهربار پیامبر بود که تصمیمات و حل اختلاف و ارسال نامه‌ها و ... در آن صورت می‌گرفت. در این مکان مسلمین خطبه‌ها و احادیث و روایات فراوانی را از پیامبر اکرم دریافت می‌کردند، خصوصاً اصحاب نزدیک حضرت که همیشه و در همه حال با او بودند و مطالب گوناگونی را از او می‌شنیدند و برای دیگران نقل می‌کردند. احادیثی که حاوی مطالب و نکات اخلاقی، اجتماعی، سیاسی، نظامی، داستان‌های گذشتگان، تجربیات دیگران و پندها و اندرزها و پیشگویی‌هایی از آینده و مطالبی از گذشته و ... را دربر می‌گرفت. از جمله احادیثی که از حضرت بیان شده است، پیشگویی‌هایی بود از آینده، که آن را مطرح کرد و صدق گفتار حضرت در قرون بعد و بعدی مشخص گردید و بزرگان و علمای فریقین خصوصاً علمای اهل سنت آن را در کتب تفسیری و روایی خود مکتوب کرده‌اند.
مثلاً از ابوجمعه روایت شده که گفت: ما روزی را با پیامبر هم غذا بودیم، ابوعبیده جراح با ما بود. ابوعبیده به او گفت: ای پیامبر خدا! آیا کسی از ما بهتر وجود دارد، در حالی‌که ما اسلام تو را پذیرفتیم و به همراه تو جهاد کردیم؟ حضرت فرمود: «نعم، قوم یکونون بعدکم یومنون بی و لم یرونی.[1] آری! مردمی که پس از شما می‌آیند و به من ایمان می‌آورند، در حالی‌که مرا ندیدند.»
و یا مثلاً از عمر بن خطاب نقل شده که گفت: من با پیامبر نشسته بودم. پیامبر فرمود: آیا می‌دانید کدام اهل ایمان، ایمانشان برتر و بهتر است؟ ... عمر بن خطاب گفت: ما به پیامبر گفتیم آنان چه کسانی هستند؟ فرمود: «اقوام یأتون من بعدی فی اصلاب الرجال فیومنون بی و لم یرونی فیجدونی الورق المعلق فیعلمون بما فیه فهولاء افضل اهل الایمان ایماناً.[2] مردمی که پس از من می‌آیند و در صلب مردان هستند و به من ایمان می‌آورند در حالی‌که مرا ندیدند و برگ افتاده‌ای –قرآن و احادیث- را می‌یابند و به آن‌چه در آن وجود دارد عمل می‌کنند، آنان در ایمان افضل مومنان هستند.»
و یا مثلاً از انس بن مالک نقل شده است که، پیامبر فرمود: چه زمانی برادرانم را ملاقات می‌کنم؟ گفتند: ای رسول خدا! آیا ما برادران تو نیستیم؟ فرمود: «بل انتم اصحابی، و اخوانی الذین آمنوا بی و لم یرونی.[3] بلکه شما از اصحاب من هستید، برادران من آنانند که به من ایمان می‌آورند در حالی‌که مرا ندیده‌اند.»
از این‌گونه احادیث، فراوان در کتب اهل سنت یافت می‌شود با مضامین مختلف و پیامبر اکرم کسانی را که در آینده می‌آیند و او را ندیده‌اند و به او ایمان می‌آورند را افضل و برتر و بهتر از اصحاب خود می‌خواند و این‌گونه روایات موجود در کتب فریقین، خود دلیل محکم و مهمی بر ردّ نظریه –افضلیت و عدالت صحابه- دارد و خط بطلان بر عدالت صحابه و فضل و برتری ایشان نسبت به سایر مردم دارد. البته این توفیقی بود که صحابه، پیامبر را دیدند، اما امتیاز محسوب نمی‌شود که او را ببینند و سخنان او را بشنوند، ولی تمرّد و سرپیچی و عصیان از دستورات حضرت کنند و را ه نفاق را در پیش بگیرند.

پی‌نوشت:

[1]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج4 ص95-96 حدیث6992- 2490.
[2]. مسند، ابی‌یعلی، دارالفکر، بیروت، لبنان، (1422ق)، ج1 ص61 حدیث160.
[3]. کنزالعمال، متقی هندی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج12 ص183-184 حدیث34580- 34585.