پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب- طاهری برای جذب بیشترمخاطب و در راستای کاسبی‌همه جانبه برای عرفان حلقه، در مورد هر مسئله‌ای که برای این گروه افزایش مخاطب و منافع مادی را درپی داشته باشد، دخالت کرده و خود را صاحب نظرمی‌داند.
محمد علی طاهری بدون پرداختن به عوامل فردی و اجتماعی به وجود آورنده همجنس‌گرایی، بلافاصله با القا کردن این‌که، «ادیان با تاکید بر احساس گناه در همجنس‌گرایان، فاز منفی و تشعشع منفی را در آن‌ها تقویت می‌کند، ناکارآمدی و برخورد سلبی دین در این مسئله را برجسته کرده و تنها راه نجات را فقط درکمک گرفتن ازعرفان کیهانی معرفی می‌کند.»[2]
این سخنان طاهری در حالی است که:
اولاً: دین اسلام، احساس گناه را فقط به خاطرحفظ قبح فعل حرام در وجدان فرد و اینکه این وجدان بیدار الهی است که مانع انجام گناهان بعدی در فرد می‌شود. در واقع احساس گناه به معنای ناامیدی نیست، بلکه نوعی شرمساری و پشیمانی ازانجام گناه است.
ثانیاً: آموزه‌های دینی برای نجات ازهر گناه و فعل زشتی که به صورت عادت و بیماری در فرد و جامعه بروز کرده ‌است، راهکارهای اساسی وعملیاتی را ارائه کرده‌اند، ولی چون این راه‌کارها زحمت و تلاش خود فرد، در مبارزه با چنین مشکلاتی را می‌طلبد، در ابتدای کار کمی سخت به نظرمی‌آیند.
ثالثاً: در پزشکی امروز و همچنین طب اسلامی نیز برخی راهکارهای عملیاتی برای درمان این گونه‌مشکلات ارائه شده است.
بنابراین بهترین درمان، مبارزه با گناه و عوامل آن است، نه اینکه خود گناه موجه جلوه داده شده وبعد به دنبال تطهیر گناه‌کارباشیم. باید گفت: در آموزه‌های عرفان حلقه هم گناه و‌ هم گناه کار، موَجَّه جلوه داده شده است.
در آخر به نظر می‌رسد طاهری با ناکارآمد نشان دادن آموزه‌های دینی دررفع مشکلات فردی و اجتماعی، و از طرفی حمایت کردن از همجنس‌گرایان و امثال آن‌ها، به دنبال تبلیغ عرفان کیهانی به عنوان تنها ناجی بشریت است.

پی‌نوشت

[1]. آموزه‌های عرفان حلقه، ترم سوم، ص159.
[2]. همان