تسلیم در برابر حق بدون قتل و کشتار

  • 1397/01/17 - 15:31
از جمله شبهاتی که وهّابیون در شبکه‌های ماهواره‌ای و سایت‌های اینترنتی خود به شکل گسترده‌ای به آن دامن زده و پر و بال می‌دهند، ارائه‌ی برخی روایات سندا، دلالتا و مدلولا مخدوشی است که نعوذبالله امام زمان را چهره‌ای خشن و خون‌ریز ارائه می‌دهد، گویی که او بویی از رأفت و رحمت اسلامی نبرده و تنها کارش شمشیر به دست گرفتن است.

از جمله شبهاتی که وهّابیون در شبکه‌های ماهواره‌ای و سایت‌های اینترنتی خود به شکل گسترده‌ای به آن دامن زده و پر و بال می‌دهند، ارائه‌ی برخی روایات است که از نظر سند، دلالت و مدلول مخدوش است و نعوذبالله امام زمان را چهره‌ای خشن و خون‌ریز ارائه می‌دهد، گویی که او بویی از رأفت و رحمت اسلامی نبرده، تنها کارش شمشیر به دست گرفتن، گردن زدن و جوی خون به راه انداختن است؛ به حدی که از هر هزار نفر، نهصد و نود و نه نفر و یا بر اساس روایت دیگری دو سوم انسان‌های روی زمین را خواهد کشت. متأسفانه این‌گونه تبلیغات مسموم تا جایی رسوخ نموده که در پاره‌ای موارد دیده می‌شود که حتی برخی شیعیان نیز با ترس و لرز از ظهور امام زمان یاد کرده و می‌گویند: چرا باید برای ظهور امام زمانی دعا کنیم که گردن همه‌ی ما را از دم تیغ خواهد گذراند؟!

در پاسخ می‌گوییم در برخی از کتاب‌های شیعه و سنّی روایاتی وجود دارد که امام زمان برخی از شهرها را بدون جنگ، تصرف خواهد کرد؛ چنان‌که سید بن طاووس از علمای بزرگ شیعه در کتاب «الملاحم الفتن» به نقل از نعیم بن حمّاد مروزی و جلال الدین سیوطی به نقل از امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) آورده‌اند: «آن‌گاه که سفیانی لشکری برای نبرد با حضرت مهدی گسیل می‌دارد، لشکریان او در «بیدا» دچار خسوف می‌شوند. چون این خبر به اطلاع اهل شام می‌رسد، به خلیفه‌ی خود می‌گویند: مهدی ظهور کرده، باید با او بیعت کنی و از وی اطاعت نمایی در غیر این صورت تو را می‌کشیم. برای همین او با حضرت، بیعت می‌کند. حضرت مهدی از آن‌جا حرکت کرده، وارد بیت‌المقدس شده، خزانه‌های آن‌جا را در اختیار می‌گیرد. در این هنگام عرب، عجم، رومیان، جنگجویان و سلسله‌های مختلف دیگر از وی اطاعت می‌کنند و جنگ و جدالی در برابر تسلیم آن‌ها به دست مهدی پیش نمی‌آید تا آن‌جا که مسجد‌هایی در شهرهایی بنیان می‌کنند.»[1]

هم‌چنین علی بن یونس عاملی از علمای شیعه از امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) نقل می‌کند که امام زمان برخی از شهرها را با تکبیر فتح کرده و مردم با شنیدن صدای تکبیر آن حضرت، تسلیم شده و حکومت و ولایت آن حضرت را می‌پذیرند: «امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) فرمود: هیچ شهری باقی نمی‌ماند که ذوالقرنین وارد آن شده باشد، مگر آن‌که حضرت مهدی نیز وارد خواهد شد. او وارد شهری می‌شود که هزار بازار و هر بازاری صد مغازه دارد. آن‌ها را فتح کرده و وارد شهری می‌شود که گفته می‌شود شهر قطع کننده‌ی «دریای محیط» است (طبق برخی روایات، منظور شهری است کنار رود نیل). طول این شهر هزار میل و عرض آن پانصد میل است. سربازان حضرت سه بار تکبیر می‌گویند که به وسیله آن، دیوارهای این شهر فرو ریخته و در نتیجه یک میلیون جنگجو از آن خارج شده و سپس امام به طرف بیت‌المقدس حرکت خواهد کرد.»[2]
طبق این روایات، سلاح آن حضرت برای فتح برخی از شهرها شمشیر، تفنگ و ... نیست؛ بلکه آن حضرت با تکبیر، این مناطق را فتح خواهد کرد. حال چگونه ممکن است حضرت مهدی همه‌ی مردم جهان را بکشد و از هر هزار نفر، تنها یک نفر را باقی گذارد؟

پی‌نوشت:

[1]. «إذا بعث السّفیانی إلی المهدیّ جیشا فخسف بهم بالبیداء، و بلغ ذلک أهل الشّام، قالوا لخلیفتهم: قد خرج... .» الفتن، سید بن طاووس، مؤسسة صاحب الأمر، قم، ص 139؛ الحاوی للفتاوی، سیوطی، دار الکتب العلمیة، بیروت، ج 2، ص 69.
[2]. «و عن أمیر المؤمنین (علیه السّلام) لا تبقی مدینة دخلها ذوالقرنین إلّا دخلها المهدیّ و یأتی إلب مدینة... .» الصراط المستقیم إلی مستحقی التقدیم، الشیخ زین الدین أبو محمد علی بن یونس العاملی النباطی، المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ج 2، ص 257.

تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.