تایید امام دلیلی بر جواز سیا‌پوشی

  • 1396/11/28 - 21:54
وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان و فرعونیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.

وهابیت که در تضعیف نمادهای عزاداری شیعه از هیچ راه‌کاری روی‌گردان نشدند با تمسّک به برخی از روایات اهل‌بیت (علیهم السّلام) همچون مذّمت پوشیدن لباس سیاه و روایاتی که لباس سیاه را لباس دوزخیان، فرعونیان و عباسیان دانسته و پوشیدن لباس سفید را توصیه نموده‌اند، پوشیدن جامه‌ی سیاه در مراسم عزاداری اهل‌بیت (علیهم السّلام) را نیز در همان سِلک قرار داده و آن را رد نموده‌اند.

که در پاسخ می‌گوییم: بر خلاف رویکرد یک‌سویه‌ی وهابیت در تمسک به چند روایت مرسل و یا دارای مشکل دلالی از اهل‌بیت (علیهم السّلام) در نهی از پوشش سیاه، شایسته است، بدانند که آن بزرگواران در مواردی یا خود عملاً اقدام به پوشیدن لباس مشکی نموده و یا با سکوت خود و عدم اعتراض، به چنین کاری، آن را تایید نموده‌اند، که از باب نمونه به یک مورد اشاره می‌نماییم:

مرحوم سید محمد جعفر طباطبائی حائری در کتابی که در همین مورد و با همین نام نگاشته، پس از آن که نظرش را بر استحباب سیاه‌پوشی در مراسم عزاداری سالار شهیدان (علیه السّلام) اقامه داشته در بخشی از کتابش می‌گوید: «زنان بنی‌هاشم در محضر امام سجاد (علیه السّلام) در سوگ سیدالشهداء (علیه السّلام) به ماتم و عزاداری پرداختند و لباس سیاه در بر کرده و امام هم با سکوتش کار آنان را تأیید فرمود. اگر این کار، مورد تایید آن حضرت نبود یا جایز نمی‌بود، حتما آن حضرت مانع می‌شد و در صورت نهی، اطاعت امام زمانشان بر آنان واجب بود؛ پس سکوت و تأیید امام دلیل بر جواز و استحباب این کار است؛ به ویژه این که در میان زنانی که جامه سیاه پوشیده، حضرت زینب (علیها السّلام) بوده که بالاترین مقام را پس از معصوم دارد.»[1]

او در جای دیگر عقیده و رفتار پدرش (حاج میرزا علامه سید علی نقی طباطبائی که از اعاظم مجتهدین کربلا بوده) را این گونه بیان می‌کند: «در اواخر عمر پدرم علامه، پوشیدن لباس سیاه و ندبه‌ی او در ایام عزاداری مولای ما امام حسین (علیه السّلام) در فتوا و عمل تا هنگامی که به رحمت حق پیوست دیده می‌شد.»[2]

پی‌نوشت:

[1]. «وجه الدّلالة علی الإستحباب هو لبسهنّ ذلک بمحضره علیه السّلام) و عدم منعهنّ عن لبسه و أمرهنّ بغیره من مراسم العزاء و خصوصا بعد وجود مثل الصّدّیقة الصّغری زینب الکبری علیها... .» ارشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سید الشهداء و الأئمة الأمجاد، میرزا جعفر الطباطبائی الحائری حفید صاحب ریاض، ص 28.
[2]. «و کان والدی العلّامة أعلی الله مقامه فی أواخر أمره و عمره یری حسن التّلبّس بهذا اللّباس... .» ارشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سید الشهداء و الأئمة الأمجاد، میرزا جعفر الطباطبائی الحائری حفید صاحب ریاض، ص 54.

برچسب‌ها: 
تنظیم و تدوین

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.