مفتیان وهابی با بهانه‌های مختلف می‌خواهند شیعه را کافر و اهل بدعت جلوه دهند و همواره شیعه و عقائدش را باطل و اعمالش را بدعت و حرام ‌می‌شمارند.
یکی از فتواهای تحریمی که مفتیان وهابیت دادند در مورد گفتن و نوشتن کلمه «علیه‌السلام» بعد از نام یکی از اهل بیت است. آنان می‌گویند اگر کسی بعد از ذکر نام یکی از اهل بیت شیعه، کلمه «علیه‌السلام» را بگوید یا بنویسد مرتکب حرام شده است زیرا گفتن و نوشتن «علیه السلام» برای اهل بیت، شعار و کار شیعیان است و چون شیعه اهل باطل بوده پس نباید با گفتن علیه‌السلام خود را شبیه آنان سازیم.

به عنوان نمونه عبد الله بن محمد الغنیمان یکی از مفتیان تندروی وهابیت است که چنین فتوایی داده است. او عهده‌دار ریاست بخش عقیده دانشگاه اسلامی مدینه و از اساتید سطح عالی وهابیت بود که در مسجد النبی تدریس می‌کرد و اکنون در شهر البریده ساکن است. او کتابهای متعددی را در حوزه تفکرات وهابیت نگاشته است.
او در یکی از شبکه‌های وهابی در پاسخ به سوال بیننده‌ای که پرسید: «آیا می‌شود مانند روافض (شیعیان) به علی و اولاد وی علیه السلام بگوییم؟» این‌گونه جواب می‌دهد: «این چون از شعارهای رافضیان است پس جایز نیست گفتن آن...».

برای این مفتی جاهل، که گفتن «علیه‌السلام» را تنها شعار و عملکرد شیعیان می‌شمارد یک جواب نقضی کافی است و نوبت به جواب حلی نمی‌رسد زیرا همین جواب نقضی، بطلان سخن او را ثابت می‌کند
اگر «علیه‌السلام» گفتن پس از ذکر نام اهل بیت، تنها شعار مخصوص شیعیان است پس چرا بزرگان اهل سنت، پس از ذکر نام اهل بیت، عبارت «علیه‌السلام» و یا «علیه‌الصلاة و السلام» را استفاده کردند؟!

تنها به چند نمونه از «علیه السلام» گفتن‌ها و از آن بالاتر «صلوات‌الله‌علیه» گفتن‌های بزرگان اهل سنت مانند بخاری(م256ق) و احمد بن حنبل(م241ق) و ابی داود سجستانی(م275ق) و نسائی(م303ق) و دارقطنی(م385ق) و  و بیهقی(م458ق) و... اشاره می‌کنیم تا ببینید که این مفتی حتی با مشهورترین کتب خودشان هم بیگانه است و می‌پندارد که تنها این شیعیان هستند که بعد از ذکر نام یکی از اهل بیت از عبارت «علیه‌السلام» استفاده می‌کنند!!!

برخی از تصریحات بخاری به «علیه السلام» در مورد ائمه(علیهم‌السلام):

1- حدثنا يحيى حدثنا وكيع عن الأعمش عن سعد بن عبيدة عن أبي عبد الرحمن عن علی عليه السلام قال كنا جلوسا عند ...[1]
2- حدثنا عبدان أخبرنا عبد الله أخبرنا يونس عن ابن شهاب قال أخبرني علي بن حسين أن حسين بن علي رضي الله عنهما أخبره أن عليا عليه السلام قال ...[2]
3- سُورَةُ وَالذَّارِيَاتِ، قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: "الذَّارِيَاتُ: الرِّيَاحُ"[3]

4- حدثني محمد بن الحسين بن إبراهيم قال حدثني حسين بن محمد حدثنا جرير عن محمد عن أنس بن مالك رضي الله عنه أتي عبيد الله بن زياد برأس الحسين عليه السلام ...[4]
5- ... أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ حُسَيْنٍ، أَنَّ حُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ، أَخْبَرَهُ أَنَّ عَلِيًّا قَالَ: كَانَتْ لِي شَارِفٌ مِنْ نَصِيبِي مِنَ المَغْنَمِ يَوْمَ بَدْرٍ...[5]

6- حدثني محمد بن بشار حدثنا غندر حدثنا شعبة عن الحكم سمعت ابن أبي ليلى قال حدثنا علي أن فاطمة عليها السلام...[6]
7- حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنِ الحَكَمِ، عَنِ ابْنِ أَبِي لَيْلَى، عَنْ عَلِيٍّ: أَنَّ فَاطِمَةَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ شَكَتْ مَا تَلْقَى فِي يَدِهَا مِنَ الرَّحَى...[7]
مواردی که بخاری برای حضرت فاطمه زهرا، عبارت «علیها السلام» را در کتاب بخاری بکار برده است بسیار زیاد است.[8]

چند نمونه از دیگر کتب اهل سنت:

احمد بن حنبل: 

1- قال عبد الله فلا أدري أشيئا أسره إليه رسول الله صلى الله عليه وسلم أو علم ما في نفس رسول الله صلى الله عليه وسلم قال والرجل هو علي بن أبي طالب صلوات الله عليه...[9]
2- حدثنا هاشم بن القاسم حدثنا حريز عن عبد الرحمن بن أبي عوف الجرشي عن معاوية قال رأيت رسول الله صلى الله عليه وسلم يمص لسانه أو قال شفته يعني  الحسن بن علي صلوات الله عليه...[10]

​ابی داود سجستانی: 

1- أنه كان في الجيش الذين كانوا مع علي عليه السلام ...[11]
2- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ كَثِيرٍ، أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ، حَدَّثَنَا الْأَعْمَشُ، عَنْ خَيْثَمَةَ، عَنْ سُوَيْدِ بْنِ غَفَلَةَ، قَالَ: قَالَ عليٌّ عليه السلام...[12]
تعبیر علیه السلام برای حضرت امیرالمومنین در سنن ابی داود بسیار است[13]

3- فَأَبَى أَبُو بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، أَنْ يَدْفَعَ إِلَى فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَام، مِنْهَا شَيْئًا... [14]
4- أَنَّ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَخْبَرَتْهُ بِهَذَا الْحَدِيثِ، قَالَ: وَ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلَام حِينَئِذٍ تَطْلُبُ...[15]
5- إِذَا هِيَ فَاطِمَةُ عَلَيْهَا السَّلَام، فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ[16]
6- فَرَأَيْتُ أَمْرًا مَنَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلَام...[17]

ابو عبدالرحمن نسائی:

1- عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ، قَالَ: بَعَثَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَهُوَ بِالْيَمَنِ...[18]
2- عَنْ شُتَيْرِ بْنِ شَكَلٍ، عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: شَغَلُوا النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَنْ صَلَاةِ الْعَصْرِ...[19]
3- فَقَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: أَنَا أَوْلَى بِذَلِكَ، بَيْنَنَا كِتَابُ اللهِ، فَجَاءَتْهُ الْخَوَارِجُ...[20]

دار قطنی:

1- عَنِ ابْنِ أَبِی لَيْلَى، عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ: "أَنَّهُ طَافَ لَهُمَا طَوَافَيْنِ...[21]
2- نا مُخْتَارُ بْنُ نَافِعٍ , نا أَبُو حَيَّانَ التَّيْمِيُّ , عَنْ أَبِيهِ , عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ...[22]
در سنن دارقطنی برای امیرالمومنین عبارت «علیه السلام» بسیار امده است[23]

ابو بکر بیهقی: 

1- أَخْبَرَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ عُثْمَانَ، عَنِ الْحَكَمِ، عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: " لَيْسَ فِي جَوْهَرٍ زَكَاةٌ...[24]
2- عَنْ عَاصِمِ بْنِ ضَمْرَةَ، عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: " إِذَا زَادَتِ الْإِبِلُ عَلَى عِشْرِين...[25]
در سنن الکبری بیهقی برای امیرالمومنین، عبارت علیه السلام بسیار آمده است[26]
4- أنبأ إِبْرَاهِيمُ بْنُ أَبِي يَحْيَى، عَنْ جَعْفَرٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ...[27]

حال باید به این مفتی بی سواد وهابی بگوییم آیا بخاری و احمد بن حنبل و مسلم و ابی داوود و ترمذی و ... همگی رافضی و مشرک هستند؟! یا اینکه وی به علت بی سوادی و تعصب جاهلی خود گرفتار چنین فتوا و جوابی شده است؟

وانگهی شیعه را شعارهای بسیاری است آیا می‌شود به این بهانه، هر آنچه که شعار شیعه است را حرام بشمارید؟ شیعه محبت اهل بیت را شعار ویژه خود قرار داده آیا این محبت را هم به بهانه شعار شیعه بودن، حرام می‌شمارید؟!
شیعه پیروی خود از اهل بیت را سولوحه فقه و شریعت و اخلاق و دین خود قرار داده است آیا این را هم حرام می‌شمارید؟!

پی‌نوشت:

[1]. صحيح البخاری [الجامع المسند الصحيح المختصر من أمور رسول الله صلى الله عليه وسلم وسننه وأيامه]، محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاری الجعفی، المحقق: محمد زهير بن ناصر الناصر، دار طوق النجاة، چاپ اول، 1422ق، ج6، ص171، ح4947، متن کتاب.
[2]. همان، ج3، ص26، ح2089، متن کتاب.
[3]. همان، ج6، ص139، متن کتاب.
[4]. همان، ج5، ص26، ح3748، متن کتاب.
[5]. همان، ج5، ص82، ح4003، متن کتاب و ج4، ص78، ح3091، متن کتاب.
[6]. همان، ج5، ص19، ح3705، متن کتاب.
[7]. همان، ج8، ص70، ح6318، متن کتاب.
[8]. ح5361، ح5362، ح4240، ح3711، ح5722، ح3110، ح3092، ح4462، 3705، ح6285، ح5362، ح3113، ح4075، ح4433، ح4035، ح520، ح2911، ح3185، ح3854، ح5248، ح4995، ح6079 [ر1943]، ح6280، ح4003، ح2699، ح4251، ح7347، باب قول الرجل: مرحبا.
[9]. مسند الإمام أحمد بن حنبل، أبو عبدالله أحمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن أسد الشيبانی(م241ق)، المحقق: شعيب الأرنؤوط و عادل مرشد، وآخرون، إشراف: د عبدالله بن عبد المحسن التركی، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق-2001م، ح3981، متن کتاب.
[10]. همان، ج28، ص61، ح16848، متن کتاب.
[11]. سنن أبي داود، أبو داود سليمان بن الأشعث بن إسحاق بن بشير بن شداد بن عمرو الأزدي السِّجِسْتانی(م275ق)، المحقق: محمد محيی الدين عبد الحميد، بیروت - صیدا، المكتبة العصرية، ج4، ص244، ح4768، متن کتاب.
[12]. همان، ج4، ص244، ح4767، متن کتاب.
[13]. ر.ک: ح3214، ح5156، ح3828، ح3582، ح4403، ح4769 و ح4770، ح1272، ح3856، ح4764، ح4530، ح4767 و ح4768، ح1574، ح4402، ح4967، ح4694،  ح2077، ح3697، ح5064.
[14]. همان، ج3، ص142، ح2968، متن کتاب.
[15]. همان، ج3، ص142، ح2969، متن کتاب.
[16]. همان، ج3، ص192، ح3123، متن کتاب.
[17]. همان، ج3، ص143، ح 2972، متن کتاب.
[18]. السنن الكبرى، أبو عبد الرحمن أحمد بن شعيب بن علي الخراسانی النسائی(م303ق)، تحقیق و تخریج الاحادیث: حسن عبد المنعم شلبی، اشراف: شعيب الأرناؤوط، تقدیم: عبد الله بن عبد المحسن التركی، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق-2001م، ج10، ص116، ح11157، متن کتاب.
[19]. همان، ج10، ص35، ح10979، متن کتاب.
[20]. همان، ج10، ص262، ح11440، متن کتاب.
[21]. سنن الدارقطني، أبو الحسن علي بن عمر بن أحمد بن مهدي بن مسعود بن النعمان بن دينار البغدادی الدارقطنی(م 385ق)، محققین: شعيب الارنؤوط، حسن عبد المنعم شلبي، عبد اللطيف حرز الله، أحمد برهوم، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1424ق-2004م، ج3، ص306، ح2629، متن کتاب.
[22]. همان، ج4، ص264، ح3437، متن کتاب.
[23]. ح4124، ح3041 و ح3042، ح293، ح4255، ح2556، ح3110، ح3040، ح3454، ح3572، ح255، ح2628، ح3544، ح4690، ح4846.
[24]. السنن الكبرى، أبوبكر أحمد بن الحسين بن علي بن موسى الخُسْرَوْجِردي الخراسانی البيهقی(م458ق)، المحقق: محمد عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلمية، چاپ سوم، 1424ق-2003م، ج4، ص246، ح7591، متن کتاب
[25]. همان، ج4، ص156، ح7263، متن کتاب.
[26]. ح7265، ح12095، وَيُرْوَى عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلَامُ،، ح7267، ح7262.
[27]. همان، ج9، ص119، ح18052، متن کتاب.