عالم سنی به نام «سیّد محمّد بن علوی مالکی»، مدرس علوم حدیث در مکه مکرمه، در نقد و رد افکار وهابیت نسبت به برگزاری جشن پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در کتاب خود بیست ویک دلیل بر مشروعیت و مطلوبیت جشن میلاد رسول‌اکرم  ذکر می‌کند، که مادر این نوشتار فقط دلیل چهاردهم را انتخاب و تقدیم می‌کنیم: 

دلیل چهاردهم: این پندار غلطی است که گفته شود: «هر عملی که سلف صالح انجام نداده‌اند و در صدر اول اسلام نبوده است آن عمل، بدعتی زشت و گناه است و انجام آن حرام می‌باشد و واجب است از انجام آن ممانعت و جلوگیری شود»
روش صحیح در این باره این است که آنچه که تازه پدید آمده است بر دلایل شرعی عرضه شود، هر آنچه که شامل مصلحتی باشد پس واجب است یا اگر شامل حرامی باشد پس حرام است و اگر با مکروه آمیخته است، مکروه است و اگر شامل مباح است پس مباح است و اگر در بردارنده مستحب است ، پس مستحب است و قاعده معروفی است به نام «للوسائل حکم المقاصد» یعنی برای وسیله‌ها با توجه به نیت و هدف و مقصود آن‌ها حکم کرده می‌شود.

علماء اهل سنت و جماعت بدعت را به پنج قسم تقسیم کرده‌اند: 1- بدعت واجب: مانند: رد کردن عقاید گروه‌های منحرف 2- بدعت مستحب: مانند:اذان دادن بر مناره ها 3- بدعت مکروه: مانند: زینت دادن و آراستن مساجد. 4- بدعت مباح: مانند: افزایش رفاه و تنعم در خوردن و نوشیدن. 5- بدعت حرام: و آن فعلی است که تازه پیدا شده و مخالف سنت صحیحه است و هیچ یک از أدله شرعی آنرا شامل نمی شود و در بردارنده ی هیچ گونه مصلحت شرعی نیز نمی باشد.[1] در نتیجه با این حساب هر بدعتی حرام نیست. وهابیت هیچ دلیل شرعی و عقلی و عرفی برای حرام دانستن جشن میلاد پیامبر اکرم ندارند.

پی‌نوشت:

[1]. السید محمد بن علوی المالکی الحسنی،کتاب: الإعلام بفتاوى أئمة الإسلام حول مولده عليه الصلاة والسلام، دارالکتب العلمیه، بیروت-لبنان، 2005م،  1426ق، چاپ اول، ص19و20 «الرابع عشر: لیس کل ما لم یفعله السلف ولم یکن فی الصدر الاول فهو بدعت منکره سیئه یحرم فعلها» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.