خشونت و قتل و خون‌ریزی از سنت‌های وهابیان و یکی از مهمترین عوامل پیشرفت آنان می‌باشد. محمد بن عبدالوهاب با پیروی از سلف خود با کشتار مسلمانان و غارت اموال آنان و تقسیم غنائم به دست آمده از سرزمین‌های اسلامی میان وهابی‌ها، توانست پیروانی برای خود جمع کرده و تفکرات ابن‌تیمیه را احیا کند و در ادامه، همین تفکر میان وهابی‌ها رواج پیدا کرده و باعث جنایت‌ها و غارت اموال میان مسلمانان شد. که در این مقاله به دو نمونه از این جنایات وهابی‌ها اشاره می‌کنیم. 

- کشتار حجاج یمنی؛ در سال 1341 هجری قمری، وهابی‌ها با حیله و نیرنگ، گروهی از حجاج یمنی را که مسلح بودند، خلع سلاح کردند و با کشتن تمامی آنان، اموال و دارائی‌هایشان را به سرقت بردند. وهابی‌ها ابتدا به حجاج یمنی امان دادند و آنان را در مسیر همراهی کردند اما هنگامی که به دامنه کوه رسیدند، به بالای کوه رفته و حجاج یمنی را که در پایین کوه مستقر بودند، با پرتاب سنگ وشلیک گلوله مورد حمله قرار دادند. در این یورش و تهاجم تمامی حجاج یمنی که حدود هزار نفر بودند، به قتل رسیدند و تنها دو نفر از آنان نجات پیدا کرده و ماجرا را گزارش دادند.[1]

- بیست و دوم فوریه 2006 میلادی مصادف با سوم اسفند ماه 1384 شمسی، انفجار دویست و پانزده کیلوگرم مواد منفجره، منجر به آسیب کلی مرقد امام هادی و امام حسن عسکری (علیهما السّلام) شد. سیزدهم ژوئن 2007 میلادی همزمان با بیست و سوم خردادماه 1386 شمسی، انفجار مناره‌های عسکریین به دست وهابیان، برگ دیگری از جنایات وهابیت تکفیری را رقم زد. حدود ساعت 9 صبح بر اثر وقوع چندین انفجار مهیب، دو مناره حرم عسکریین تخریب شد. در انفجار اول گلدسته سمت چپ و در انفجار دوم گلدسته سمت راست حرم تخریب گردید. در این اقدام تروریستی سقف سرداب غیبت حضرت ولی عصر (عجل الله فی فرجه الشریف) نیز به کلی فرو ریخت.[2]

پی‌نوشت:

[1]. «فی هذه السنة التقی الوهابیون بالحاج الیمانی و هو أعزل من السلاح و جمیع ألات الدفاع... .» کشف الإرتیاب فی أتباع محمد بن عبدالوهاب، سید محسن امین حسینی عاملی، انتشارات غدیر، تهران، ص 53.
[2]. وهابیت از منظر عقل و شرع، حسینی قزوینی، مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر، قم، ص 114.