عبدی کوفی شاعر بلند آوازه‌ی شیعه که با اشعار زیبایش جایگاهی نزد امامان معصوم کسب نمود و از طرف آنان مورد تأیید قرار گرفت، و اشعار زیبا و پرمغزش در فضائل و مصائب اهل بیت مورد توجه ویژه قرار گرفته است. او از اصحاب امام صادق گردید و حضرت درباره‌ی او فرمود: «او همانا بر دین خداست.»[رجال طوسی،ص213]
از جمله اشعار او این است:«همانا شما بر اعراف، شناسنده‌ترین کسی هستید که دوستدار و دشمن خود را می‌شناسد، امامان ما شما هستید و ما فردای قیامت با شما خوانده می‌شویم، هنگامی‎که همگی به سوی پروردگار بندگان برمی‌خیزیم.»[مناقب، ج4، ص426] در بیت اول روایتی از حاکم حسکانی از اصبغ بن نباته نقل می‌کند که گفت من نزد علی (علیه السلام) نشسته بودم که ابن کوّاء نزد او آمد و درباره‌ی آیه 45 اعراف سؤال کرد و حضرت فرمود: «وای بر تو، ما در روز قیامت میان بهشت و جهنم نگه داشته می‌شویم پس هر که ما را یاری کرد او را از چهره‌اش می‌شناسیم و داخل بهشت می‌کنیم و هر که با ما دشمنی کرد او را از چهره‌اش می‌شناسیم و داخل آتش می‌کنیم.»[شواهد التنزیل،ج1ص263] در بیت دوم روایتی از صحیح بخاری وارد شد که: «هر شخصی با هر که دوستش دارد همراه است.»[صحیح بخاری،ج5 ص2283]

پی‌نوشت:

رجال، شیخ طوسی، منشورات الرضی، قم، ایران، ص213شماره165. «انّه علی دین الله.»
مناقب، ابن شهرآشوب، ج4، ص426.
«                         لانتم علی الاعراف عارف........... بسیما الذی یهواکم و الذی یشنا
                          ائمتنا انتم سندعی بکم غداً............ اذا ما الی ربّ العباد معاً قمنا.»
شواهد التنزیل، حاکم حسکانی، وزارة الثقافه و الارشاد الاسلامی، تهران، ایران، ج1 ص263حدیث256. «ویحک یا ابن الکوّاء نحن نوقف یوم القیامه بین الجنّه و النار، فمن نصرنا عرفناه بسیماه فادخلناه الجنّه و من ابغضنا عرفناه بسیماه فادخلناه النار؛ در بیت اول به آیه 45 سوره اعراف(عَلَي الْأَعْرافِ رِجالٌ يَعْرِفُونَ کُلاًّ بِسيماهُمْ) اشاره دارد و در بیت دوم به آیه 71 سوره اسراء(یوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ) اشاره دارد.»
صحیح بخاری، بخاری، دار ابن کثیر، بیروت، لبنان، ج5 ص2283حدیث5816. «المرء مع من احبّ.»