در طول تاریخ اسلام برخی از مغرضین تلاش کردند تا القا کنند که تشیع در تدوین علوم اسلامی جایی نداشته، اما خوش‌بختانه با وجود این غرض‌ورزی‌ها، علمای مذاهب اسلامی اعتراف کرده‌اند، حضرت علی قرآن را جمع‌آوری کرد و صحیفه‌ای شامل علوم قرآنی تدوین نمود.(شرح نهج البلاغه، ج1 ص27) و هم‌چنین مصحف فاطمه که برخی از احادیث گهربارش موجود است و هم‌چنین کتاب اسرار آل محمد، با تألیف سلیم بن قیس هلالی، از شیعیان امام علی؛ کتاب اربع‌مائة، از کتب اصول حدیث شیعه که توسط شیعیان امام باقر و صادق نوشته شده و مطالب آن از حضرات معصومین اخذ شده، از نقش شیعیان در تدوین بوده و جالب‌تر این‌که بنیان‌گذاران مذاهب اهل سنت، بی‌واسطه و یا باواسطه شاگردان مکتب اهل بیت بوده‌اند و بعدها راه انحرافی را در پیش گرفتند.
ابن سیرین می‌گوید: اگر به نوشتار امام علی و قرآنی که به املاء رسول خدا نوشت دست می‌یافتیم، در حقیقت به علوم واقعی دست یافته بودیم.(الصواعق المحرقه، ص48) بخاری(صحیح بخاری، ج4 ص111) و مسلم(صحیح مسلم، ج1 ص523) هم به صحیفه‌ی امام علی معترفند. در نتیجه شیعه در تدوین علوم اسلامی مقدم بر دیگر فرق و مذاهب اسلامی می‌باشند.

پی‌نوشت:

شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج1 ص27.
الصواعق المحرقه، ابن حجر، دارالوطن، ریاض، عربستان، ص48.
صحیح بخاری، بخاری، دارالفکر، بیروت، لبنان، کتاب فرائض، ج4 ص111.
صحیح مسلم، مسلم نیشابوری، داراحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، کتاب الحج، ج1 ص523.