الف) این حجر عسقلانی شافعی؛
ابن حجر عسقلانی، یکی از بزرگان علم رجال و حدیث اهل سنت است که تولد حضرت مهدی را قطعی گرفته و امام عسکری (علیه السّلام) را پدر آن حضرت خوانده است. وی در کتاب «لسان المیزان» در شرح حال جعفر بن علی برادر امام عسکری (علیه السّلام) می‌نویسد: «جعفر بن علی بن محمد... برادر حسن است که به او عسکری گفته می‌شود. حسن عسکری (علیه السّلام) امام یازدهم از ائمه دوازده‌گانه مذهب امامیه است، که پدر محمد، صاحب سرداب بوده است.»[1]

ب) ابن حجر هیثمی؛
ابن حجر هیثمی (مکی)، در کتاب «الصواعق المحرقه»، تصریح کرده امام عسکری (علیه السّلام) فرزندی داشته که در زمان وفات آن حضرت پنج ساله بوده است: «امام عسکری (علیه السّلام) فرزندی غیر از ابوالقاسم «محمد الحجة» نداشت، که در هنگام وفات پدرش پنج ساله بود؛ اما خداوند به او در آن سن کم، حکمت عطا کرد و قائم، منتظر و... نامیده شد.»[2]

ج) شمس الدین بن خلّکان؛
هر چند ابن خلّکان در کتاب «وفیات الأعیان» نیز همانند شمس الدین ذهبی دروغ‌هایی را به شیعه نسبت داده، اما آن‌چه برای ما مهم است، این بخش از سخنان اوست که می‌گوید: «ابوالقاسم منتظر: ابوالقاسم محمد بن الحسن العسکری فرزند علی الهادی فرزند محمد الجواد که بر اساس اعتقاد شیعه‌ی امامیه‌ی دوازده‌امامی معروف به حجت بوده و او همان کسی است که آن‌ها می‌پندارند، باید منتظر قیام او باشند و «مهدی موعود» و «صاحب سرداب در سامرا» است و نیز اعتقادات بسیار دیگری درباره او از جمله انتظار در آخر الزمان. ولادت او روز جمعه نیمه‌ی شعبان سال 255 هجری بوده و هنگامی‌که پدرش از دنیا رفت پنج ساله بود، نام مادرش ام‌خمط و یا نرجس بوده است. شیعه می‌گوید: در حالی‌که مادرش به او می‌نگریست، او به سرداب خانه‌ی پدرش وارد شد و دیگر از آن‌جا خارج نگشت؛ اتفاقی که در سال 265 هجری و سنّ نه سالگی او روی داد.»[3]

د) جوینی شافعی؛
جوینی شافعی در کتاب «فرائد السمطین» روایاتی در نام و اسامی اهل بیت (علیهم السّلام) آورده که از جمله به نام حضرت مهدی تصریح نموده؛ چنان‌که در همان کتاب، ضمن حدیث لوح به نام تک‌تک امامان دوازده‌گانه تصریح نموده و به پایان‌بخش آنان حضرت قائم، مهدی منتظر فرزند امام حسن عسکری (علیهما السّلام) اشاره نموده و در آخر با سند خود به دعبل خزاعی از امام رضا (علیه السّلام) به این فراز از حضرت اشاره نموده است، که حضرت به دعبل فرمود: «ای دعبل! امام پس از من، محمد فرزندم و پس از او فرزندش علی و پس از او فرزندش حسن و پس از او فرزندش قائم، «منتظر در غیبت و مورد اطاعت در زمان غیبت» می‌باشد.»[4]

ه) صلاح الدین صفدی؛
صلاح الدین خلیل بن أبیک صفدی، یکی دیگر از بزرگان اهل سنت به ولادت حضرت مهدی تصریح کرده است: «حجّت منتظر، محمد بن الحسن العسکری... دوازدهمین امام مذهب دوازده امامی است... او در نیمه شعبان سال 255 هجری به‌دنیا آمده است.»[5]

همان‌گونه که در بالا اشاره شد، مقصود ما از نقل کلام این‌گونه افراد این نیست که آن‌ها حضرت مهدی را امام زمان خود می‌دانند یا خیر و یا همان اعتقادی که ما درباره حضرت داریم، آنان نیز دارند یا خیر، بلکه هدف از نقل کلام آنان بیان تصریحشان به تولد امام زمان است و بس.

پی‌نوشت:

[1]. جعفر بن علیّ بن محمّد بن علیّ بن محمّد بن علیّ بن موسی بن جعفر بن محّمد بن علیّ بن الحسین بن علیّ بن أبی طالب الحسینیّ أخو الحسن الّذی یقال له العسکری و هو الحادی عشر من الأئمة الإمامیة ووالد محمّد صاحب السّرداب... . لسان المیزان، ابن حجر عسقلانی، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج 2، ص 460. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. و لم یخلف غیر ولده أبی القاسم محمّد الحجّة، و عمره عند وفاة أبیه خمس سنین، لکن أتاه الله فیها الحکمة، و یسمّی القائم المنتظر... . الصواعق المحرقة، ابن حجر هیثمی، مؤسسة الرسالة، بیروت، ج 2، ص 601.
[3]. أبو القاسم المنتظر: أبوالقاسم محمّد بن الحسن العسکریّ بن علیّ الهادیّ بن محمّد الجواد المذکور قبله ثانی عشر الأئمة الإثنی عشر علی اعتقاد الإمامیة المعروف بالحجّة و هو الّذی تزعم الشّیعة أنّه المنتظر والقائم و المهدیّ و هو صاحب السّرداب عندهم و أقاویلهم فیه کثیرة و هم ینتظرون ظهوره فی آخر الزّمان من السّرداب بسرّ من رأی. کانت ولادته یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس و خمسین و مائتین و لمّا توفّی أبوه و قد ذکره کان عمره خمس سنین واسم امّه خمط و قیل نرجس والشّیعة یقولون إنّه دخل السّرداب فی دار أبیه و امّه تنظر إلیه فلم یعد یخرج إلیها و ذلک فی سنة خمس و ستّین و مائتین و عمره یومئذ تسع سنین. وفیات الأعیان، إبن خلّکان دار الثقافة، لبنان، ج 4، ص 176.
[4]. ... یا دعبل، الإمام بعدی محمّد إبنی، و بعد محمّد إبنه علیّ، و بعد علیّ إبنه الحسن، و بعد الحسن إبنه الحجّة القائم المنتظر فی غیبته، المطاع فی ظهوره... فرائد السمطین، جوینی، مؤسسة المحمودی، بیروت، ج 2، ص 337. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[5]. الْحجَّة المنتظر مُحَمَّد بن الْحسن العسكري بن على الْهَادِي ابْن مُحَمَّد الْجواد بن عَليّ الرِّضَا بن مُوسَى الكاظم بن مُحَمَّد الباقر بن زين العابدين عَليّ بن الْحُسَيْن بن عَليّ بن أبي طَالب رَضِي الله عَنْهُم الْحجَّة المنتظر ثَانِي شعر الأيمة الأثني عشر هُوَ الَّذِي تزْعم الشِّيعَة انه المنتظر القايم الْمهْدي وَهُوَ صَاحب السرداب عِنْدهم وأقاويلهم فِيهِ كَثِيرَة ينتظرون ظُهُوره آخر الزَّمَان من السرداب بسر من رأى وَلَهُم إِلَى حِين تَعْلِيق هَذَا التَّارِيخ أَربع ماية وَسَبْعَة وَسبعين سنة ينتظرونه وَلم يخرج ولد نصف شعْبَان سنة خمس وَخمسين. الوافی بالوفیات، صلاح الدین صفدی، بیروت، ج 2، ص 249.