پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عبدالله بن عمر، فرزند خلیفه دوم، نزد علمای اهل سنت، از فقهای اصحاب شمرده می‌شود، و از او 2630 حدیث نقل کرده‌اند.[1] و از این تعداد 270 حدیث در صحیح بخاری آمده است.[2] البته باید پیش عبدالله بن عمر بیش از این احادیث باشد، چرا که مالک درباره‌اش می‌گوید: «پسر عمر از امر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و آثارش تبعیت می‌کرد، که ترسیده شد، به مغز و عقل او ضرر برسد.»[3]
مالک بن انس از زهری نقل می‌کند که درباره‌ی عبدالله بن عمر گفت: «به نظر من هیچ‌کس نمی‌تواند با پسر عمر برابری کند. او بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) شصت سال عمر کرد، و چیزی از امر پیامبر اکرم و اصحابش بر او مخفی نماند.»[4]
نافع هم درباره‌ی او گفت: اگر چگونگی تبعیت و اطاعت پسر عمر از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و سنت و رفتار و کردار او را توجه می‌کردی، می‌گفتی این مرد دیوانه است.[5] زبیر بن بکار هم درباره‌اش می‌گوید: «پسر عمر هر آن‌چه را که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌شنید، حفظ می‌کرد و اگر هم غائب می‌شد، از گفتار و رفتار آن حضرت سؤال می‌کرد.»[6]
جای تعجب است که چرا احادیث نقل شده از عبدالله بن عمر، کمتر از ابوهریره می‌باشد، با توجه به این حالی‌که از او نقل نموده‌اند، که چنان در حفظ و جمع‌آوری فعل و قول حضرت رسول اهتمام داشت که ترس دیوانه شدنش بود، و اگر غائب بود، سؤال می‌کرد و چیزی از سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، از دست او نرفته است. پس با این حال کافی بود در عرض سه سال، بیش از 5000 حدیث از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حفظ کند، چون کمتر از ابوهریره که نبود!

پی‌نوشت:

[1]. «عبد الله بن عمر بن الخطاب: ألفا حديث وستمائة وثلاثون حديثاً.» جوامع السیرة و خمس رسائل اخری لابن حزم (الرسالة الثانیة: اسماء الصحابة الرواة و ما لکل واحد من العدد)، ابن حزم، مصر: دارالمعارف، ص275.
[2]. «عبد الله بن عمر بن الخطاب العدوي مائتان وسبعون حديثاً.» هدی الساری، مقدمه فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، بیروت: دارالفکر، 1415ق، ص660.
[3]. «أن ابن عمر كان يتبع أمر رسول الله صلى الله عليه وسلم، وآثاره وحاله، ويهتم به، حتى كان قد خيف على عقله من اهتمامه بذلك.» سیر اعلام النبلاء، ذهبی، بیروت: مؤسسة الرسالة، 1413ق، ج3، ص213.
تذکرة الحفاظ، ذهبی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ج1، ص39.
[4]. «سمعت مالكا يقول قال لي ابن شهاب: لا تعدلن برأي ابن عمر فإنه أقام ستين سنة بعد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فلم يخف عليه شئ من امره ولا من أمر أصحابه.» تذکرة الحفاظ، ذهبی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ج1، ص39.
[5]. « عن نافع، قال: لو نظرت إلى ابن عمر إذا اتبع رسول الله صلى الله عليه وسلم، لقلت: هذا مجنون.» سیر اعلام النبلاء، ذهبی، بیروت: مؤسسة الرسالة، 1413ق، ج3، ص213.
[6]. « وقال الزبير بن بكار وكان بن عمر يحفظ ما سمع من رسول الله صلى الله عليه وسلم ويسأل من حضر إذا غاب عن قوله وفعله.» الاصابة، ابن حجر، بیروت: دار الكتب العلمية، 1415ق، ج4، ص160.