پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آخرین منجی بشریت است. اوست که ظهور الهی‌اش باعث سرنگونی کفر و نفاق می‌شود و آرامش و صلح و صفا، با قدوم مبارکش برپا می‌گردد. او تنها کسی است که عدل واقعی را برپا و جاری خواهد ساخت و مردم دسته دسته به‌سویش می‌روند و او را به‌عنوان منجی بشریت انتخاب می‌کنند.
ظهور منجی عالم، مورد اتفاق اکثر ادیان و مذاهب است و اختلافی در اصل ظهور وجود ندارد. در کتب و منابع همه ادیان، سخن از منجی عالم آمده است. در منابع مهم اهل‌سنت نیز در مورد ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) روایات فراوانی وارد شده است که به برخی از آنان اشاره می‌کنیم.
1) ابن‌ماجه قزوینی در سنن خود روایتی را از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آورده است که حضرت فرمودند: «لو لم يبقَ من الدنيا إلاَّ يوم لطوَّله الله عزَّوجلَّ حتَّى يملک رجل من أهل بيتي، يملک جبل الديلم و القسطنطينة.[1] اگر باقی نماند از دنيا، مگر يک روز، البته خدای عزَّ و جلَّ آن روز را طولانی فرمايد، تا مردی از اهل بيت من، کوه ديلم و قسطنطنيه را تصرف کند.»
2) ابونعیم اصفهانی روایتی از حضرت علی (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده است: «قال رسول‌الله المهدی منا اهل‌البیت یصلحه الله فی لیلة.[2] مهدی از ما اهل‌بیت است که خداوند امر ظهورش را در یک شب اصلاح می‌کند.»
3) ترمذی در کتاب خود از حضرت علی (علیه السلام) نقل می‌کند: «قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) لو لم یبق من الدهر الا یوم لبعث الله رجلاً من اهل‌بیتی، یملاءها کما ملئت جوراً.[3] ولو یک روز هم از عمر دنیا باقی باشد، خداوند مردی را از اهل‌بیت من بر می‌انگیزد که زمین را پر از عدل و داد می‌کند، بعد از آن‌که از ظلم و ستم، پر شده باشد.»
4) همچنین روایتی دیگر از پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می‌کند که فرمودند: «لو لم یبق من الدنیا الا یوم لطول الله ذلک الیوم حتی یبعث رجلاً منی او من اهل بیتی یواطی اسمه اسمی... یملأ الارض قسطاً و عدلاً کما ملئت ظلما و جوراً.[4] هرگاه به پایان دنیا، فقط یک روز بماند، خداوند این روز را به‌قدری طولانی می‌کند، تا این‌که در این روز، فردی که از فرزندان من بوده و نامش مانند من است را برمی‌انگیزد و زمین را از عدل و داد پر می‌کند، بعد از آن‌که از ظلم و ستم پر شده باشد.»
5) احمد بن حنبل روایت نسبتاً مفصلی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آورده است که در آن حضرت، به ظهور حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در آخرالزمان بشارت می‌دهد. حضرت فرمودند: «أبشکرکُم بِالمَهدی یَبعثُ فی أمتی عَلی إختلاف مِنَ الناس وَ الزلزال فی مَلاءِ الأرض قِسطاً وَ عَدلاً کما مُلئت جوُراً وَ ظُلماً یَرضی عَنهُ ساکِنَ السَّماء وَ ساکِنَ الأرض یَقسِمُ المال صِحاحاً. فَقالَ الرَّجُل ما صِحاحاً؟ قال بِالسَّویة بَینَ النّاس، قال وَ یَملأ الله قُلوُب أمَّة مُحمَّد غنی وَ یسعهم عدله.[5] بشارت می‌دهم شما را به مهدی؛ برانگیخته می‌شود در امت من در هنگام اختلاف مردم و زلزله‌ها. پس زمین را پر می‌کند، از قسط و عدل، همان‌طور که از ظلم و جور پر شده باشد. از او خشنود خواهند بود، ساکنان آسمان و ساکنان زمین و اموال را صحیح تقسیم می‌کند. شخصی از آن حضرت پرسید: معنای تقسیم صحیح چیست؟ ایشان فرمودند: به تساوی در میان مردم، و فرمودند: خداوند پر می‌کند، قلب‌های امت محمد را از بی‌نیازی، و عدل او (مهدی) همگان را فرا می‌گیرد.»
این چند مورد، تنها بخشی از روایاتی است که در مورد ظهور منجی عالم، در منابع اهل‌سنت وجود دارد. سخنان اهل‌سنت در این باب بسیار زیاد است و دانشمندان اهل‌سنت در بسیاری از کتاب‌هایشان از این مورد مهم، مطالبی را آورده‌اند. بنا بر آن‌چه نقل شده است، تعداد کتاب‌هایی که از علمای اهل‌سنت درباره این موضوع نگارش یافته‌ است، بیش از 30 عنوان است، مانند:
«البرهان فی اخبار صاحب الزمان» تألیف گنجی شافعی، متوفای سال 658هـ ، کتاب «البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان» تألیف عالم شهیر اهل‌سنت ملا متقی، متوفای 975هـ ، کتاب «القول المختصر فی العلامات المهدی المنتظر»، تألیف ابن‌حجر عسقلانی، متوفای 974هـ ، و کتاب «مهدی آل‌الرسول»، نوشته علی بن سلطان محمد الهروی الحنفی، و یا کتاب «عقد الدر فی الاخبار الامام المنتظر» تألیف شیخ جمال الدین یوسفی الدمشقی، متوفای قرن 7 هجری، و کتاب بسیار مهم «مناقب المهدی (علیه السلام)» نوشته حافظ ابونعیم اصفهانی، که متوفای قرن پنجم هجری است، و مهم‌ترین کتاب در این ارتباط کتاب «العرف الوردی فی إخبار المهدی» نوشته سیوطی، متوفای 911 هجری است، که روایات بسیاری را در مورد حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در این کتاب جمع‌آوری کرده است.

پی‌نوشت:

[1]. سنن ابن ماجه، ابن ماجه قزوینی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج2، ص929
[2]. حلیة الولیاء و طبقات الاصفیاء، ابونعیم اصفهانی شافعی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج3، ص177
[3]. الجامع الصحیح (سنن ترمذی) محمد بن عیسی ترمذی، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج2، ص 208
[4]. همان، ج5، ص343
[5]. مسند احمد، احمد بن حنبل، دارالکتب العلمیة، بیروت: ج3، ص 37

نویسنده: محمد یاسر بیانی