پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در زمانی به وجود مقدس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هدیه شد که مردم آن زمان در فقر فرهنگی بسیار شدید به‌سر می‌بردند و نادانی و جهالتشان تا جایی بود که فرزندان خود را که حتی حیوانات نیز نسبت به محافظت از آن‌ها حساس هستند، با بی‌رحمی تمام و در نهایت قساوت قلب زنده زنده در گودالی قرار می‌دادند و روی او را با خاک می‌پوشاندند. در میان چنین قومی که در این درجه از جهالت قرار داشتند، خداوند قادر متعال از روی حکمت خود، این وجود مقدس و نورانی را به پیامبر رحمت و مهربانی عرضه داشتند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز از بدو تولد حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) احترام فوق‌العاده‌ای را نسبت به ایشان ارزانی می‌داشتند و با تلاوت آیات سوره مباره کوثر «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ، فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ، إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ.[کوثر/1-3] به نام خداوند بخشنده بخشایش‌گر، ما به تو كوثر (خیر و بركت فراوان) عطا كردیم! پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن! (و بدان) دشمن تو قطعاً بریده‏ نسل و بی‌عقب است!» به آن وجود نازنین مباهات می‌کردند.
رسول اکرم، احترام به آن بانوی با عظمت را نه‌تنها در درون خانه و بلکه در انظار عمومی به معرض نمایش می‌گذاشتند تا تمام مردمی که دارای عقاید خرافی و باطل در رابطه با داشتن فرزند دختر را داشتند به این‌وسیله به حکم خداوند و رفتار پیامبر خدا تحت تأثیر قرار بگیرند و البته این روش و این رفتار بسیار موثر افتاد و زنان ارزش و اهمیتی پیدا کردند که حتی بعدها از ایشان در جنگ‌ها نیز برای تیمارداری از مجروحان کمک گرفته شد.
علاوه بر جایگاهی که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با این روش تبلیغی برای کل زنان جامعه و بانوان در درون خانواده به ارمغان آوردند، اهمیت و جایگاه حضرت صدّیقه کبری را نیز به‌طور فوق‌العاده و در مقاطع مختلف برای کل جامعه بیان داشتند تا همه مردم اعم از مردان و زنان از ارزش بالای ایشان آگاهی یابند. از این‌رو مردم نیز در طول دوران رسالت ضمن این‌که از آن عقاید خرافی و جاهلی خود مبنی بر زنده به گور کردن دختران.[1] خود دست برداشتند و دیگر آنان را مایه ننگ و خواری خود ندانستند، از طرفی نیز نسبت به حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) احترام خاصی قائل بودند.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) حتی برای پس از رحلتشان نیز احترام به اهل‌بیت (علیهم السلام) را به مردم توصیه فرمودند و آن را از جانب خداوند به عنوان یک دستور به جامعه اسلامی ابلاغ نمودند. «قُل لا أَسئَلُكمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلا الْمَوَدَّةَ فى الْقُرْبى.[شوری/23] بگو من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم.»
امّا متأسفانه بعد از رحلت جانگداز ایشان، مردم به یک‌باره وصیّت ایشان را فراموش کرده، به‌خاطر رسیدن به قدرت و به دست گرفتن مقامی که خاص معصومین و کسانی است که عاری از هرگونه خطا و اشتباه می‌باشند بود، به خانه‌ای که حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در آن سکونت داشتند هجوم برده و نسبت به نازدانه رسول اکرم هتک حرمت کردند.

پی‌نوشت:
[1]. آیه الله جعفر سبحانی، فروغ ابدیت، بوستان کتاب قم، ج1، ص48