پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در طول تاریخ یکی از روش‌هایی که صاحبان اندیشه برای مقابله با طرف مقابل خود بهره می‌بردند، شیوه‌ی مناظره است. انبیاء الهی نیز در هر موقعیتی که لازم و مناسب می‌دیدند با مشرکان و کافران به مناظره پرداخته و از طریق منطق سلیم، دشمنان خدا و آیین‌های الهی را مغلوب علم و دانش الهی خود می‌کردند. مناظره‌های بسیاری از ائمه(علیهم‌اسلام) نیز که اسناد آن در کتاب‌های معتبر موجود است، نشانگر این است که پیروان ادیان الهی چنان منطق قوی و بر حقی داشتند که هرگز از مناظره نترسیده و با آغوشی باز به استقبال آن می‌رفتند. اسلام و مسلمانان همواره از همین شیوه برای مقابله با مسیحیت انحرافی بهره برده و یکی از این مناظره‌های جالب و خواندنی مناظره ابن میثم کوفی با مرد مسیحی است. در کتاب‌ها چنین آمد‌ه است: روزی «ابوالحسن على بن ميثم (رحمه الله) به مرد نصرانى گفت: چرا برگردنت اين صليب را انداختى؟
گفت: از براى آنكه شبيه آن چيزى است كه عيسى را بر آن آويختند.
ابوالحسن گفت: آيا عيسى (عليه السّلام) دوست مى‌‏داشت بر دار آويخته شود؟
گفت: نه.
ابوالحسن گفت: آيا عيسى (عليه السّلام) سوار خر مى‌‏شد و مى‏‌رفت در تحصيل كارى كه داشت؟
گفت: بلى.
ابوالحسن گفت: آيا بقاء خر را دوست مى‌‏داشت تا به مطلب خود برسد؟
گفت: بلى.
ابوالحسن گفت: پس تو ترك كردى آن چيزى را كه عيسى (عليه السّلام) بقاء آن را دوست مى‌‏داشت و در حيات خود سوار آن مى‏‌شد؛ و چيزى را كه عيسى (عليه السّلام) به كراهت بر آن حمل شد و با دشمنى و بغض به آن بالا برده شد اختيار كردى و آن را در گردن خود انداختى! بنابراین قياس، بهتر و سزاوارتر اين است كه خر را در گردنت بياويزى و صليب را ترك كنى وگرنه جهالت كرده‏‌اى و به خلاف آنچه مى‌‏بايد عمل نموده‏‌اى[1]».

منبع:
[1]. مجالس در مناظرات‏، شيخ مفيد- آقا جمال خوانسارى‏، انتشارات مؤمنين‏، ص 131.