راویان بخاری بعضاً از نواصب هستند
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ از آن جایی که اهل سنت و وهابیون صحیحترین کتاب را بعد از قرآن، کتاب بخاری و مسلم میدانند، لذا به جهت اختصار فضائلی را که اهل سنت و وهابیون برای این دو نفر و کتابشان میآورند را ذکر میکنیم و بعد از آن این فضائل را مورد نقد و بررسی قرار میدهیم.
درباره حجیت کتاب بخاری، ابن حجر نقل میکند که: «محمد بن به جیر به جیری میگوید: از محمد بن اسماعیل بخاری شنیدم که میگفت: کتاب جامع خودم را در مسجد الحرام نوشتم و در آن وارد نکردم روایتی را تا این که قبل از آن استخاره میگرفتم و دو رکعت نماز میخواندم پس از آن که یقین به صحتش پیدا میکردم روایت را مینوشتم.»[1]
صفدی در کتاب خود میگوید: خود بخاری گفته است «در صحیح بخاری روایتی وارد نکردم مگر این که قبل از آن غسل میکردم و دو رکعت نماز میخواندم.» [2]. با توجه به این سخن در بخاری حدوداً 7000 هزار حدیث نقل شده است، بخاری نزدیک به هفت هزار بار غسل کرده است. (قضاوت با خودتان)
ابن دقیق و دیگر علمای اهل سنت درباره روات بخاری و مسلم میگویند که: «استاد استادان ما حافظ ابو الحسن مقدسی درباره کسی که بخاری از او روایت کرده میگفت: او از پل (جرح) عبور کرده است؛ مقصودش این است که به جرح او که از زبان علمای رجال بیان شده توجهی نمیشود.» [3] این کلام یعنی تمام راویان مورد اطمینان و ثقه میباشند.
اما با وجود این فضائل که برای صحیحن ذکر شده است، سؤال اصلی اینجاست که، چرا در کتاب بخاری از دشمنان و ناصبین امام علی (علیه السلام) روایت ذکر شده است؟ آیا این کار به معنای وثاقت دشمنان امام علی (علیه السلام) نیست؟ چون، یکی از شروط بخاری در صحیحش این بود که راوی عقیدهای سالم داشته باشد، ولی با این وجود بخاری در کتاب صحیح خویش از خوارج و نواصب که بنابر تأکید اسلام منحرف و اهل جهنم هستند، نیز احادیث فراوان روایت کرده است.
اما نواصبی که بخاری آنها را کتاب خود ذکر کرده است، که در این جا به جهت اختصار فقط به نام معاویه اشاره میکنیم. بخاری 21 حدیث از معاویه روایت کرده است و معاویه از جمله کسانی است که علما و بزرگان اهل سنت بر دشمنی او با امیرالمؤمنین (علیه السلام) اعتراف کردهاند.
مسلم در صحیح خود، به درخواست معاویه از سعد بن ابیوقاص برای لعن امیرمومنان علی (علیه السلام) اشاره کرده و چنین روایت میکند: «معاویه بن ابیسفیان، سعد را امر کرد و به او گفت: چه چیز تو را از سبّ و دشنام به ابوتراب (امیرمومنان علی علیه السلام) باز میدارد...؟» [4] کار را معاویه به جایی رسانده است که ابن حجر میگوید: «سپس سخنان شدید شد و علی را تنقیص کردند و لعن او را در منبرها سنت قرار دادند.» [5]
برای مطالعه بیشتر به کتاب صحیح بخاری و مسلم در ترازوی نقد آیت الله سید علی حسینی میلانی مراجعه کنید [6]
با وجود راویان ناصبی در کتاب بخاری، آیا میشود فضیلتی برای بخاری ثابت کرد؟
پینوشت:
[1]. العسقلانی، هدی الساری مقدمة فتح الباری شرح صحیح البخاری، ج 1، ص 489، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، محب الدین الخطیب، ناشر: دار المعرفة، بیروت، 1379 هـ. (وقال أبو سعید الإدریسی أخبرنا سلیمان بن داود الهروی سمعت عبد الله بن محمد بن هاشم یقول قال عمر بن محمد بن به جیر البجیری سمعت محمد بن إسماعیل یقول صنفت کتابی الجامع فی المسجد الحرام وما أدخلت فیه حدیثا حتی استخرت الله تعالی وصلیت رکعتین وتیقنت صحته)
[2]. الصفدی، الوافی بالوفیات، ج 2، ص 149، تحقیق أحمد الأرناؤوط وترکی مصطفی، ناشر: دار إحیاء التراث، بيروت، 1420 هـ، 2000 م.(وقال ما وضعت فی الصحیح حدیثا إلا اغتسلت قبل ذلک وصلیت رکعتین)
[3]. ابن دقیق العید، تقی الدین، الاقتراح فی بیان الاصطلاح، ج 1، ص 55، دار النشر: دار الکتب العلمیة - بیروت، 1406، (وکان شیخ شیوخنا الحافظ أبو الحسن المقدسی یقول فی الرجل یخرج عنه فی الصحیح هذا جاز القنطرة یعنی بذلک أنه لا یلتفت إلی ما قیل فیه وهکذا یعتقد وبه نقول ولا نخرج عنه إلا به بیان شاف وحجة ظاهرة تزید فی غلبة الظن علی المعنی الذی قدمناه من اتفاق الناس بعد الشیخین علی تسمیة کتابیهما بالصحیحین ومن لوازم ذلک تعدیل رواتهما)
[4]. مسلم النیسابوری، صحیح مسلم، ج 4 ص 1878، إحیاء التراث العربی، بیروت، تحقیق: محمد فؤاد، ج ۴، ص ۱۸۷۱، ح ۲۴۰۴
[5]. فتح الباری ابن حجر، ج 10، ص 499. مصدر الکتاب: موقع الإسلام (ثم اشتد الخطب فتنقصوه واتخذوا لعنه علی المنابر سنة)
[6]. کتاب صحیح بخاری و مسلم در ترازوی نقد آیت الله سید علی حسینی میلانی کلیک کنید.
افزودن نظر جدید