پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بسیاری از بزرگان اهل سنت به این آیه «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحيما[نساء/64] و اگر اين مخالفان، هنگامى كه به خود ستم مى‏‌كردند (و فرمان‌هاى خدا را زير پا مى‏‌گذاردند)، به نزد تو مى‌‏آمدند؛ و از خدا طلب آمرزش مى‏‌كردند؛ و پيامبر هم براى آنها استغفار مى‏‌كرد؛ خدا را توبه پذير و مهربان مى‌‏يافتند.» برای اثبات مشروعیت توسل به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) استناد کرده‌اند؛ از جمله در کتاب توضیح المسائل فقهی حنفی که مولانا عبد الواحد فقیری هروی، استاد دانشکده الهیات هرات نوشته است، این مطلب به صراحت و روشنی آمده است.[1] برای اطلاع بیشتر درباره مشروعیت توسل به لینک‌های پاورقی رجوع کنید.

پی‌نوشت:

[1]. تصویر کتاب. تصویر کتاب
[2].« آیا توسل به مرده شرک می باشد؟» و «نکات کلیدی در مناظره با مخالفین توسل»