مطلب کاملا غیری علمی است و حتی استناد به منبع دست دوم تاریخی هم بر غیر علمی بودن آن می افزاید. نخستین بار مورخین یزدی هشتصد سال پس از واقعۀ فهرج در مورد آن گزارشی نوشتند یعنی زمانی که کاملا مسلمان شده بودند و به آیین اسلام عرق و تعصب داشتند. همچنین منابع تاریخی گزارش داده اند ذز زمان تیموری رفتار مناسبی با زرتشتی ها نمی شده و حتی متعصبین ایشان را بر خلاف آیات قرآن از اهل کتاب نمی دانستند. لذا مورخ مسلمان زمان تیموری هرگز حاضر نبود بپذیرد سپاهی که به نام اسلام بود به زرتشتی ها که از نظر ایشان گبر و کافر هستند پس دقیقاً ماجرا را بر عکس و با تحریف گزارش می کنند. به قدری تحریف مورخین یزدی آشکار هست که مدعی هستند وحشی قاتل حمزه سیدالشهداء هم در فهرج کشته و مدفون می شود! با اینکه منابع تاریخی دست اول مدعی هستند وی در شام دفن شده. در ضمن اکثر فرماندهان این لشکرکشی ها از دشمنان حضرت علی (ع) و حتی قاتلین اهل بیت بودند که در سراسر فتوحات رفتار وحشیانه و داعشی داشتند. مانند محقن بن ثعلبه (کسی که همراه شمر سر مبارک امام حسین را به دربار یزید در شام برد) یا سعید بن عثمان، عمرو بن مالک، سعد ابی وقاص و ... . سوال این هست زمانی که علی (ع) و اهل بیت شان خلافت خلیفه دوم و سوم را قبول نداشتند چگونه حاضر بودند خود یا اهل بیت شان در سپاه ایشان شمشیر بزنند؟ به نظر می رسد مورخین زمان تیموری که گرایش به تشیع هم داشتند با آوردن نام برخی از نزدیکان اهل بیت در جهت تخطئه زرتشتیان قصد مشروعیت بخشیدن به سپاه متجاوز اعراب را داشتند. همین مورخین در ادامۀ واقعه فهرج می نویسند و در زمان خلافت علی (ع) تمام کارگزاران عثمان خلع شدند. اگر این فرماندهان مظلوم خطایی نداشتند چرا توسط حضرت علی برکنار شدند و چرا فتوحات در زمان خلیفه چهارم به مانند خلفای پیشین ادامه نیافت؟ این فتوحات اسماً اسلامی بود و در اصل کشور گشایی برای دست یابی به ثروت و مال اندوزی و زن بارگی بود. که کاملا بر خلاف دستورات قرآن و سیره نبوی بوده است.