خاکسپاری غریبانه آزادهی زرتشتی
مراسم خاکسپاری آزاده و ایثارگر زرتشتی، مهربان نوشیروانی برگزار شد. اما حضور کمرنگ زرتشتیان در این مراسم، موجب اندوه و شگفتی شد. این تلنگری برای همه ما اعم از مسلمان و زرتشتی است که بیش از پیش، پاسدار ایثارگران رنجدیده باشیم.
.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مهربان نوشیروانی (1346-1403)، آزاده زرتشتی که چهار سال و شش ماه اسیر نیروهای بعثی بود، در شهریور 1403 هجری خورشیدی درگذشت. شوربختانه مراسم خاکسپاری این هموطن ایثارگر زرتشتی با استقبال جامعه زرتشتیان مواجه نشد که جای تأسف دارد.
مهربان نوشیروانی پس از پایان اسارت و بازگشت به میهن، به استخدام سازمان صدا و سیما درآمد، اما پس از چندی، تصمیم به مهاجرت گرفت. او سالها به همراه مادر و دیگر خویشاوندانش در ایالات متحده زندگی کرد، تا این که به نوعی بیماری خاص مبتلا شد. کیفیت پایین خدمات درمانی در ایالات متحده سبب شد که دوباره به ایران بازگرد و تحت درمان قرار گیرد.[1] ایشان نهایتاً در 1403 از دنیا رفتند و در آرامگاه قصر فیروزه تهران به خاک سپرده شدند.
خانم شیرین باستانی، فعال اجتماعی زرتشتی در این باره نوشتند: «... دیروز... روز خاکسپاری آزاده عزیز “مهربان نوشیروانی” بود که در جوانی بیش از ۴ سال از عمر خود را در رنج و عذاب برای دفاع از خاک میهن و آبروی جامعه گذراند. آزاده عزیز با مظلومیت و بدون حضور عضوی از انجمن و حتی بدون وسیله نقلیه عمومی برای آمدوشد همکیشان و فقط با حضور تعداد کمی از اقوام نزدیک به خاک سپرده شد. آيا بدرقه شایسته آزاده عزیزمان، وظیفه انجمن نبود؟ آیا یک دستگاه اتوبوس جلوی معبد، حق همکیشان نبود؟ خانواده دلسوخته روانشاد "مهربان نوشیروانی" در روز بدرقه با حضور تکتک همکیشان، تسلیخاطر میگرفتند که میسر نشد و این واقعهای بسیار تلخ و اندوهبار بود. آیا از یاد بردن افراد از جانگذشته و بیتوجهی به جایگاهشان، الگوی مناسبی برای کودکان و جوانان جامعه است؟ افسوس… روان "مهربان نوشیروانی" عزیزمان در نور آرامش و راهش روشن باد.»[2]
پس از خاکسپاری غریبانه این آزاده ایثارگر زرتشتی، چند تن از فرماندهان ارتش جمهوری اسلامی ایران، به منظور گرامیداشت این آزاده درگذشته به آرامگاه قصر فیروزه رفتند.[3]
بابک شهریاری دیگر فعال اجتماعی زرتشتی با ابراز ناراحتی از حضور کمرنگ زرتشتیان در مراسم خاکسپاری نوشت: «ما آدمها خیلی فراموشکار هستیم؛ حتما درک درستی از شایستگیها نداریم... دیشب مو به تنم سیخ شد وقتی که با من تماس گرفتند و جمعی از امرای ارتش برای تجلیل از گلگون کفنهای زرتشتی رخصت طلبیدند. رخصت طلبیدند تا فردای آن روزی که ما مهربان را غریبانه به خاک سپردیم بر سر مزار نیک مردان بیادعای زرتشتی حاضر شوند و یاد آنها را گرامی بدارند. بدرقهی دیروز ما شایسته آن عزیز نبود برای همین امروز دسته موزیک ارتش در آرامگاه حاضر شدند و امرای ارتش بر سر مزار مهربان عزیز حاضر شدند و با ادای احترام نظامی آنطور که شایستگی آن عزیز سفر کرده بود با او وداع کردند...»[4]
پینوشت:
[1]. بوذرجمهر پرخیده، «به یاد آزاده؛ زندهیاد مهربان نوشیروانی»، امرداد، 6/6/1403. کد خبر: 220036.
[2]. امرداد، 8/6/1403. کد خبر: 220281.
[3]. امرداد، 8/6/1403. کد خبر: 220217.
[4]. امرداد، 8/6/1403. کد خبر: 220289.
دیدگاهها
saman
1403/07/09 - 05:50
لینک ثابت
کانال «باستاننامه» پیرامون
افزودن نظر جدید