پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ چرا می‌گوییم «آری به حجاب »؟

از نگاه اسلام

آری به حجاب، چون حجاب امرِ خداوند است. زنان و دختران، باید خود را با چادر، یا جامه‌ای که برآمدگی‌ها و زیبایی‌های بدن را مستور بدارد، بپوشانند. (1)

زنان و دختران باید زیبایی‌‌های خود را به طور کامل از نامحرمان بپوشانند. (2)

زنان و دختران باید وقار داشته باشند و با عشوه‌گری، خود را به مردان بیگانه عَرضه نکنند. (3)

مردان هم باید از چشمان خود مراقبت و از نگاه ناپاک، پرهیز کنند. (4)

برهنگی، سیلیِ خداوند است. وقتی آدم و حوا، معصیت کردند، لباس از تنشان فرو افتاد. (5)

امروز، برخی می‌گویند که چند تار مو ایرادی ندارد. لیکن امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در روایت «الْمُعَلَّقَةُ بِشَعْرِهَا» فرمودند که همان چند تار مو بسیار مهم است و خانم‌ها را از آشکار کردنِ حتی اندکی از موی سر خود نهی کردند.(6) همانطور که یک ویروسِ بسیار بسیار کوچک، می‌تواند یک انسانِ با وزن 100 کیلوگرم را بیچاره کند، یک تار مو هم می‌تواند یک خانم را به لعنت گرفتار کند. یا یک لحظه نگاه ناپاک می‌توان یک مرد را...

از نگاه دیگر ادیان آسمانی

در یهودیت، زنان و دختران موظف به پوشاندن بدن و موی سر خود از بیگانگان هستند. در تورات، آشکار بودن مویِ سر زن، به این معنی است که او تحت لعنت خداوند است و یهودیان اگر می‌خواستند زنی را تنبیه کنند، سر او را برهنه کرده؛ موی او را آشکار می‌کردند. (7)

در قوانین یهود، اگر زنی با سر برهنه و موی آشکار نزد نامحرمان ظاهر شود، شوهرش حق دارد بدون پرداخت مهریه طلاقش دهد. (8)

در مسیحیت هم می‌بینیم که حضرت مریم در همه تمثال‌های قدیمی، با حجاب کامل‌اند. در کتاب مقدس مسیحیان هم آمده که پطرس (شمعون صفا، جانشین حضرت عیسی مسیح)، زنان را از آشکار کردن موی سر و آرایش، نهی کردند.(9) امروز هم مسیحیان اصیل همچون راهبه‌های کاتولیک و ارتدوکس، بسیار دقت دارد که بدن و موی سرشان به صورت کامل از نامحرمان پوشیده بماند.

از نگاه فرهنگ ایران باستانی

حکیم ابوالقاسم فردوسی در شاهنامه، بارها زنان و دختران ایران زمین را «پوشیده رو» نامید که نشان می‌دهد در اصل فرهنگ ایرانی، زنان و دختران، حتی صورت خود را از بیگانگان می‌پوشاندند.

فردوسی در شاهنامه می‌گوید: اسفندیار، شاهزاده ایران در لحظات پایان زندگی‌اش، به مادر وصیت کرد که مراقب باش در عزای من، حجاب از سر و صورتت کنار نرود و به چهره من در کفن هم نگاه نکن: «برهنه مكن روى، بر انجمن، مَبين نيز چهرِ من اندر كفن».(10)

در دانشنامه ایرانیکا (جدیدترین و بزرگترین دانشنامه ایران شناسی جهان که در دانشگاه کلمبیای امریکا تألیف می‌شود) آمده: ملکه‌های هخامنشی، زنانی پوشیده و از چشم مردم پنهان بودند:

At least as early as Achaemenid times Persian queens were hidden from the people.

بانوان پارسیِ عصر هخامنشی، چادر به سر داشتند. حتی تصویری از یک زن پارسی در داسکیلیون (در ترکیه امروزی) یافت شده که چادر به سر دارد.(11)

همچنین در متن باستانیِ ایرانیِ یَوِشت فریان (Yavisht Friyan) آمده که هوپَرش (بانوی نجیب و اصیل ایرانی) هنگامی که می‌خواست با برادرش سخن بگوید، چادر سر کرد:

She covered over her head with a veil.

از زاویه عقل:

بدحجابی، نوعی ستمگری است. وقتی یک خانم، با آرایش و پوشش تحریک‌کننده در جامعه ظاهر می‌‌شود، دل مردها را آوار می‌کند. پس زحمت و رنج آواربرداری از دل آن مرد، بر عهده همسرش هست. اگر همسر آن مَرد به هر دلیل (ظاهر، چهره و توان فیزیکی و...) توان آواربرداری نداشته باشد، زندگی‌اش نابود می‌شود. همان طور که امروزه، فراوان چنین می‌شود...

به عبارتی، مسئله حجاب و بدحجابی، صرفاً «حق الله» نیست. بلکه «حق الناس» هم هست. زن یا دختری که با پوشش تحریک آمیز، سَر برهنه و... خیابان‌گردی می‌کند و دل چند مرد را می‌قاپد، در حقیقت از سایر زنان، شوهر دزدی می‌کند. یا راه را برای خیانت باز می‌کند.

رسانه‌های ابلیس، شب و روز، خانم‌ها را تشویق به بی‌حجابی و بدحجابی می‌کنند. چون می‌دانند که این گونه می‌توانند جامعه را به لجن بکشانند و انسان را نابود کنند...

آیا حجاب اجباری، درست و منطقی است؟

 در پاسخ می‌گوییم بله، هم در فرهنگ اصیل ایرانی، هم در اسلام، حجاب الزامی است. ممکن است پرسیده شود: پس اینکه در قرآن آمده «لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» چه؟ یعنی در دین، زور و اجبار نداریم! در پاسخ می‌گوییم: «لا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ» مربوط به اعتقاد دینی است (یعنی نمی‌توان دین را به زور در قلب کسی وارد کرد). اما حجاب یک «رفتار» دینی هست. یعنی قانون هست. باید اجرا شود، ولو به زور.

ممکن است برخی بگویند: «ولی زور و اجبار باعث زدگی و نفرت می‌شود! به همین خاطر، همه چیز باید آزاد باشد». در پاسخ می‌گوییم: نه، زور و اجبار باعث زدگی نمی‌شود. بلکه هجمه‌های رسانه‌های شیطان، باعث جَو زَدگی و احساس نفرت برخی نسبت به جبهه حق می‌شود. همه ما در زندگی، طعم اجبار را چشیدیم. در کودکی، به زور به ما آمپول و واکسن زدند، به اجبار ما را به مدرسه فرستادند. با کتک مجبورمان کردند درس بخوانیم، با نیشگون و لگد، ما را واداشتند که به بزرگترها سلام کنیم و هزار اجبار دیگر... واقعاً زده هم نشدیم!

ضمناً این استدلال که «همه چیز باید آزاد باشد»، لازمه‌اش این است که زورگیری و دزدی و فروش مواد و... هم باید آزاد باشد، در حالیکه می‌بینیم آزاد شدن این ناهنجاری‌ها، جامعه را نابود می‌کند. نکته آخر اینکه الآن واقعاً حجاب اجباری است؟ نیست! با یک نگاه به خیابان‌ها درمی‌یابیم که برخی از خانم‌ها اصلاً پوشش شرعی را رعایت نمی‌کنند.

پی‌نوشت:
1. سوره احزاب: 59.
2. سوره نور: 31.
3. سوره احزاب: 32.
4. سوره نور: 30.
5. سوره اعراف: 27.
6. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، تصحیح مهدی لاجوردی، تهران: نشر جهان، 1337، ج 2، ص 11.
7. تورات: اَعداد، باب 5، آیه 18.
8. تلمود، مـيشنا كتوبوت، باب 7، فقره 6.
9. رساله اول پطرس، باب 3، آیه 3.
10. بنگرید به: «وصیت اسفندیار به مادر: در عزای من، پوشش از سرت نیافتد»
11. بنگرید به: Encyclopædia Iranica: Clothing ii. In the Median and Achaemenid periods, Figure 58.