سیاست کوروش: هم غزه، هم لبنان | شنیده ام که برخی ایرانیان شعار «نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران» سر می‌دهند.

حال آنکه من در حدود ۲۵۰۰ سال پیش با سپاهی بزرگ به سوی سوریه، لبنان (فینیقیه باستان) و غزه حرکت و پس از چندماه و با صرف هزینه بسیار، آن سرزمین‌ها را فتح کردم. غزه در زمان پسرم کمبوجیه، رسماً یک پایگاه نظامی ایرانی بود. من کورش، نواده چیش پیش پسر هخامنش، پس از فتح بابل به یهودیان رخصت دادم که به اورشلیم برگردند. فرمان دادم تا معابد یهودی، با سرمایه خزانه شاهی و از جیب مردم ایران بازسازی شود. حال آنکه در آن زمان، وضعیت مالی عموم مردم ایران، بسیار نامناسب و غالباً مردم در فقر و تنگدستی به سر می‌بردند. ولی من، راهبرد خردمندانه خود را فدای مسائل اقتصادی نکردم. من به کسی فرصت نمی‌دادم شعار نه غزه، نه لبنان سر دهد.