حادث یا قدیم بودن
در قرن سوم درباره قرآن، نظریاتی مطرح شد که در آن زمان به فتنهای مبدل گشت؛ عدهای معتقد به خلق و ایجاد قرآن شدند و آن را مخلوق خداوند دانستند و عدهای قرآن را به عنوان یکی از صفات الهی که ازلی بوده، تصور کردند و قرآن حاضر بین مسلمانان را حکایتی که از آن به پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله وحی شده، تلقی کردند و مخالف این نظر را اهلبدعت نامیدند.
وهابیت توسل به مخلوق خداوند را جایز نمیدانند؛ آنان به دلیل روایات، توسل به قرآن را جایز میدانند؛ بنابراین توجیه کردهاند که یکی از دلایل احمد بن حنبل که قرآن را مخلوق نمیدانست، همین مسئله بوده است؛ در حالی که کسی بخواهد به قرآن متوسل شود، به یک جلد قرآن کریم اشاره کرده و به آن متوسل میشود؛ کاری به حقیقت آن نزد خداوند ندارد و همه متفقند که این قرآن که در دست ماست، مخلوق است و این عقیده از تناقضات وهابیت است.