ذهبی اهانت به صحابه را موجب کفر می داند؛ یحیی بن معین اهانت به صحابه را موجب لعن خدا و ملائکه می داند؛ ابن حجر عسقلانی اهانت به صحابه را موجب قتل می داند و ...

ابن ابی الحدید می نویسد: «به خدا سوگند! ایام سپری نشد، مگر آنکه عمرو بن حمق صحابی، در دوران خلافت معاویه، در حالی که هراسان و خائف بود، مخفیانه از نقطه‌ای به نقطه دیگر پناه می‌برد، تا اینکه بر او دست یافتند و سر او را بریده و از عراق برای معاویه بردند.

ابن ابی الحدید می نویسد: «فرمانده یکی از لشکرها و جوخه های اعدام و ترور به نام سفیان غامدی می گوید: معاویه مرا احضار کرد و دستور داد که هر کس را که از نظر ایده و عقیده، طرفدار تو نباشد (طرفدار بنی امیه نباشد) او را به قتل برسان و خانه‌ها، مزارع و آبادی‌ها را ویران کن؛ اموال آنان را به غارت ببر؛ چ