بیت العدل در بهائیت
پیشوایان بهائی یکی از راه‌کارهای خود برای آموزه‌ی ابداعی تعدیل معیشت در بهائیت را دریافت مالیات از افراد جامعه تعیین نموده‌اند. این در حالیست که اولاً دریافت مالیات یک شیوه‌ی مرسوم قبل از بهائیت بوده ثانیاً: این حکم مشابه خمس و زکات در اسلام می‌باشد و لذا ادعای ابداع اصلی جدید از سوی پیشوایان بهائی، کاملاً بی‌معنا است.
پیشوایان بهائی وجه تمایز بهائیت با سایر ادیان را نوآوری پیشوایان بهائی در زمینه‌ی تعالیم و نظامات رهبری این فرقه معرفی کرده‌اند. اما به راستی چگونه اعتراف پیشوایان بهائی به کپی‌برداری نهاد رهبری بهائی (بیت العدل) از مجالس اروپایی، با ادعای ابداعی بودن این نهاد سازگار است؟! آیا این اعتراف به نوعی نشان دهنده‌ی دُمب خروس بهائیت نیست؟!
بهائیان در حالی نهاد بیت العدل را معصوم و مصون از خطا می‌دانند که شوقی افندی با طرح امکان گناه و خطای آنان، وظیفه‌ی اخراج اعضای خاطی و ابطال تصمیمات غلط آنان را با شخص ولی‌امر دانسته است. اما به راستی اگر امکان گناه و خطای دسته‌جمعی اعضای بیت العدل وجود دارد، پس ادعای عصمت آنان و عمل به تصمیم‌هایشان چه معنی خواهد داشت؟!