ابن حجر
در روایت فضیلت امیرالمؤمنین، حکم بر ذات حضرت، بدون قید مترتب است و در روایت اسم علم آمده، نه صفتی که تا وقتی که دارای آن صفت باشد، حکم بوده و اگر صفت از بین برود حکم رفع گردد. بنابراین این فضیلت در مورد امیرالمؤمنین با روایتی که در مورد انصار در صحیح مسلم آمده است قابل قیاس نیست و به طور مطلق اگر کسی به هر دلیلی بغض امیرالمؤمنین را داشته باشد...
حدیثی از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در فضیلت امیرالمؤمنین نقل شده است که: «دوست ندارد تو را مگر مؤمن، و بغض تو را ندارد مگر منافق». اما این حدیث صحیح که در مورد امیرالمؤمنین بیان شده، توسط برخی از متعصبین اهل سنت به صورتی تفسیر شد که حتی دشمن امیرالمؤمنین هم در این فضیلت شریک ایشان شد! آیا این روش، عمل به حدیث و سنت پیامبر گرامی است که...
بنابراین کار علمای رجال در توثیق نواصب و خوارج قابل توجیه نیست، و اعتراف ابن‌حجر در اینکه غالباً نواصب توسط علما توثیق می‌شوند، نشان از بغض خود این علما نسبت به حضرت علی (علیه السلام) دارد، مثل کلام ابوداود که خوارج و دشمنان امیرالمؤمنین را در روایاتشان راستگوترین می‌داند. حدیث صحیحی از پیامبر اکرم در فضیلت امیرالمؤمنین نقل شده است که...