پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ علمای اهل‌سنت در کتاب‌های خود، روایات بسیاری درباره حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه، نقل کرده‌اند؛ آن‌ها، کتاب‌های مستقلی هم درباره مهدویت نوشته‌اند؛ ازجمله این کتاب‌ها، سه کتاب از ابونعیم اصفهانی، با عنوان «اربعون حديثاً فی المهدی»، «مَناقِبُ المهدی» و «صِفَةُ المهدی» است.

گنجی شافعی هم کتاب «اَلبیان، فی اَخبارِ صاحب الزمان» نوشته و در فصل آخرِ کتاب، از زنده بودن حضرت عیسی و حضرت خضر، امکان زنده بودن و طولانی شدنِ عمر امام زمان عجل‌الله‌فرجه را نتیجه گرفته است؛ مَقدِسیِ شافعی هم در کتاب «عَقدُ الدُّرَر فی اَخبارِ المُنتَظَر»، به مشکلات زمانه و امید به ظهور حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه، اشاره می‌کند.

سیوطی، مجموعه‌ای از احادیث مرتبط با مهدویت را در کتابی با نام «العُرفُ الوَردی فی اَخبارِ المهدی» جمع آوری کرده و ابن حجر هِیتَمی، در کتاب «القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر»، به نشانه‌ها و خصوصیات حضرت مهدی، از دیدگاه صحابه و تابعین پرداخته و در نهایت، متقی هندی، کتابی مفصل به نام «البرهان، فی علاماتِ مهدیِ آخِرِ الزمان» نوشته و در آن، به فتواهای علمای اهل‌سنت درباره مُدَّعِیان و مُنکِران حضرت مهدی عجل‌الله‌فرجه اشاره می‌کند.

غیر از این 8 کتابِ مستقل، در لابلای روایاتِ کتب حدیث اهل‌سنت، روایات درباره مهدویت موجود است.