قانون جذب، نوعی بت‌ پرستی است

  • 1403/03/17 - 09:45
آموزه قانون جذب، یک اصطلاح و مدعایی است که انسان‌ها را به خود مشغول می‌کند و توجه انسان‌ها را از خداوند دور می‌کند. آموزه‌هایی مانند قانون جذب که بر اساس حدس و گمان نامگذاری و پیروی می‌شوند، چون پندار و گمان بی‌پایه بوده و موجب عدم توجه به خدواند می‌شوند، همانند بت هستند.
قانون جذب

.

 پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ مروجان قانون جذب برای رسیدن به خواسته‌های خود، قدرت ذهن را مطرح می‌کنند و سعی دارند با استفاده از قدرت ذهن، آرزوهای خود را محقق کنند. برخی از این مروجان، مدعی هستند که قانون جذب کاملاً مطابق با قرآن و روایت اسلامی است؛ ولی با بررسی منابع دینی متوجه می‌شویم نه‌تنها قانون جذب مورد تأیید دین نیست؛ بلکه کاملاً مخالف آن است.

وقتی محقق کردن خواسته‌های انسان در دست خود انسان باشد، ربوبیت و رازقیت الهی کنار گذاشته می‌شود. خداوند، همانند ساعت‌ساز نیست که جهان را خلق و سپس رها کند، بلکه آن‌به‌آن و هر لحظه، وجود جهان و رقم‌ خوردن هر اتفاق کوچک و بزرگی به دست الهی است؛ پرورش گیاهان و درختان و رشد آنها هم به دست خداوند است، ربوبیت الهی در همه جا جاری است؛ اما قانون جذب، این تدبیر و قدرت و پرورش موجودات به دست الهی را در آموزه خود کنار گذاشته و قدرت ذهن انسان و کائنات را جایگزین می‌کند.

قانون جذب، یک اصطلاح و مدعایی است که انسان‌ها را به خود مشغول و توجه انسان‌ها را از خداوند دور می‌کند. در قانون جذب، محور اصلی، توجه به محقق کردن آرزوها و خواسته‌های انسان است و مسیر تحقق آن هم از طریق قدرت ذهن است و ازاین‌رو می‌شود گفت قانون جذب یک موضوعی در اذهان انسان‌ها است که بدیل، رقیب و جانشین توجه و حضور خداوند در ذهن و قلب انسان می‌شود. این اصطلاح یک شبه‌علم و خرافه است که دلیلی بر وجود خارجی آن نیست. خداوند در قرآن کریم از اینکه انسان رقیبانی در توجه به خداوند، داشته باشد، نهی می‌کند: «إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّیْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْأَنْفُسُ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَیٰ»؛ [1] «این بتان [که شما آنها را به‌عنوان شریک خدا گرفته‌اید] چیزی جز نام‌های [بی‌معنا و بی‌مفهوم] که شما و پدرانتان [بر اساس حدس و گمان] نامگذاری کرده‌اید نیستند، خدا بر [حقّانیّت] آنها هیچ دلیلی نازل نکرده است. اینان فقط از پندار و گمان [بی‌پایه] و هواهای نفسانی پیروی می‌کنند، درحالی‌که مسلماً از سوی پروردگارشان برای آنان هدایت آمده است».

در آیات فوق خداوند از توجه و پیروی از بت‌ها نهی می‌کند، علت نهی این است که انسان‌ها باتوجه‌ به این بت‌ها، از توجه به خداوند دور شده و رقیبی برای خداوند قائل شده‌اند. در آیه فوق بیان می‌شود که پیروی از موضوعی که پندار و گمان بی‌پایه است، کار غلطی بوده و این کار هواپرستی است. دقیقاً در قانون جذب همین شاخص‌ها وجود دارد. قانون جذب یک پندار باطل و بی‌پایه است که انسان را به سمت محقق کردن آرزوهای دور و دراز برده و از توجه به خداوند دور می‌کند. مفهوم بت یک مفهوم عام وگسترده‌ای است، بت لزوماً به معنی یک مجسمه از چوب یا گل یا... نیست، منظور توجه به‌غیراز ولایت خدا است. ازاین‌رو قانون جذب، یک بت برای پیروانش شده است و قرآن کریم به‌ شدت بت‌ پرستی را نهی می‌کند.

 پی‌نوشت:
 [1]. قرآن کریم، سوره نجم، آیه 23
محمد جواد نصیری

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.