بهرام دِمِهری، یکی از شخصیت‌های مهم و رسانه‌ای جامعه زرتشتیان ایران در مصاحبه با FRANCE24 می‌گوید: دین زرتشتی، یعنی «اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک»، همین! الباقی تشریفات و آداب و رسوم، همه توسط روحانیون و سران دین زرتشتی به این دین افزوده شد.

این سخنِ به ظاهر روشنفکرانه، پیامدهای سنگینی برای دین و جامعه زرتشتی دارد. برای نمونه:

سنت چند هزار سالۀ زرتشتی، بسیاری از این آداب و رسوم را به زرتشت نسبت داده است. گفتار آقای دمهری چنین نتیجه‌ای در پی دارد که سران زرتشتی، چند هزار سال به مردم دروغ گفتند.

برای مثال، در اَوِستا (کتاب دینی زرتشتیان)، بخشی وجود دارد به نام وَندیداد، حاوی قوانین شگفت‌انگیز (که اغلب آنان با دوران کنونی، سازگاری ندارد، بلکه در تضاد با فطرت و عقلانیت امروز است). زرتشتیان به‌تازگی ادعا می‌کنند که این کتاب زرتشت نیست. بلکه موبدان و روحانیون زرتشتی این کتاب را نوشته؛ به زرتشت نسبت دادند. می‌گوییم در خودِ اوستا آمده که وندیداد، سخنان اهورامزدا و زرتشت است. اکنون که زرتشتیان ادعا می‌کنند این کتاب ربطی به زرتشت ندارد و به‌دروغ به زرتشت نسبت داده شد، نتیجه‌ این می‌شود که ستون‌های خیمه زرتشتی بر دروغ بنا شده. چون دین زرتشتی و تمام اصول و مبانی آن توسط همین روحانیون بزرگ زرتشتی به زرتشتیان امروز رسید. اگر ما بگوییم این‌ها دروغگو بودند، پس باید پرسید که همین شعار «پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک» چگونه به زرتشتیان امروزی رسیده؟ اصلاً چه گفته این سخن زرتشت است؟ پاسخ: همان روحانیون زرتشتی که امروز، زرتشتیان، آنها را دروغگو می‌نامند. عصاره کلام اینکه شعار «اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک» هم توسط همان موبدان به نسل امروز رسیده است و به گفتار آقای دمهری، نمی‌توان قَسَم یاد کرد که این عبارت، حتماً و الزاماً کلام زرتشت بوده باشد.