مسیحیان خارج از کشور اقلیت‌ها را تحریک می‌کنند
.
پایگاه جامع فرق, ادیان و مذاهب_ یوناتان بت کلیا نماینده ادوار گذشته مسیحیان آشوری در کشور است که خدمات شایانی به جامعه شوری مسیحیت داشته است. او در خانواده ای مسیحی در یکی از روستاهای شهر ارومیه متولد شد. پدربزرگش یکی از سرشناس ترین روحانیون مسیحی کشور بود. وی ۵۵ سال از عمر هفت دهه ای خود را صرف خدمت به جامعه آشوریان ایران کرد و جزو اولین مسیحیان ایرانی بود که به عضویت هیات مدیره کلیسای شرق آشوری که روحانیونش از کشور سوریه به ارومیه می آمدند، شد.
از ابتدای دهه ۱۳۵۰ به عضویت انجمن آشوریان ایران در آمد و از سال ۱۳۷۴ به ریاست انجمن رسید و از سال ۱۳۸۷ دبیرکل اتحادیه جهانی آشوری ها شد. او در مجالس شش تا دهم نماینده مسیحیان ایران در مجلس شورای اسلامی بود.
یوناتن طی ۲۷ سال ریاست در این انجمن پرونده‌های مختلفی به سرانجام رساند از جمله حل مشکل ملک انجمن آشوری، تمدید پروانه فعالیت روحانیون مسیحی، تخصیص بودجه عمومی به جامعه مسیحیان و برابری دیه مسیحیان و مسلمانان. یوناتن بت‌کلیا در گفت‌وگوی تفصیلی با خبرنگار ایسنا به بررسی حوادث و ناآرامی های اخیر کشور و دخالت برخی مسیحیان در این ناآرامی ها پرداخت.
ضمن یادآوری این مطلب که بازنشر سخنان ایشان به معنی موافقت سایت ادیان نت با همه گفته های ایشان نیست، مشروح این گفتگو را تقدیم می کنیم:
تحلیل شما درباره حوادث اخیر که با فوت خانم مهسا امینی آغاز شد، چیست؟
طی دوره مسئولیتم در انجمن و مجلس شورای اسلامی همواره شاهد اعتراضات و انتقاداتی بوده ام که به تدریج از سوی جریان هایی از مسیر اصلیش خارج شد و به حاشیه کشانده شد، به همین دلیل همواره بیانیه هایی را صادر کردم و از دختران و پسران مسیحی درخواست کردم که در راهپیمایی ها و اعتراضات شرکت نکنند. حتی از کلیساها و اسقف های پروتستان و کاتولیک می خواستم به صورت واحد بیانیه دهند و جامعه آشوری را از پیوستن به اغتشاشگران منصرف کنند.
معتقدم وقتی همه امکانات و زیست راحت در نظام جمهوری اسلامی برایمان فراهم شده، چرا خودمان را درگیر حاشیه های سیاسی کنیم. وقتی نظام می پذیرد دیه مسیحیان با مسلمانان برابر شود و وقتی رهبر انقلاب به خانه شهید مسیحی می رود و از دختر مریض آشوری عیادت می کند و برای بهبودی حالش دستوراتی صادر می کنند، نشان می دهد نظام جمهوری اسلامی و رهبرش چقدر برای شهروندان اقلیت های مذهبی علی الخصوص مسیحیان کشور ارزش قائل است پس منِ مسیحی هم باید به خاطر داشتن چنین کشور و مسئولی قدرشناس باشم.
اکنون نیز به فرمایش پیشوا و رهبر دینی ام قائل هستم که در هیچ چارچوبی نباید اقدام کرد جز در چارچوب قانون. به خاطر این دیدگاهم آمریکا منِ نماینده جامعه آشوریان را تروریست می داند و به بنده ویزا نمی دهد. آن وقت برخی رسانه ها و هم‌کیشان مسیحی ام در داخل ایران شدیدترین انتقادات و رفتارها را با من دارند. ای کاش اتفاقات شهریور تا آبان سال جاری هرگز اتفاق نمی افتاد. می شد جلوی اعتراضات یا بهتر بگویم اغتشاشاتی که در این مدت در شهرهای مختلف افتاد را گرفت، مشروط به آن که به درستی تصمیم گیری و رفتار می شد. به طور مثال می شد با برکناری دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر جلوی حوادث دو سه ماه گذشته را گرفت. نباید به دست فرصت طلب ها بهانه داده می شد.
فرصت طلب ها سخنان ایشان را در داخل و خارج گرفتند و دستخوش مانور تبلیغاتی کردند و امروز شاهد حوادث ناگوار و ناراحت کننده نسبت به جوانان مان هستیم. فرصت طلب ها با تحریک جوانان به کناری نشسته اند و نظاره گر رفتارها و برخورد هایی هستند که به هیچ وجه در شأن ملت ایران نیست. جایگاه ملت ایران به دلیل هزاران سال تمدن و فرهنگ اصیل، جایگاه بسیار رفیعی است. ملت ایران طی ۴۴ سال گذشته از سوی معاندان و دشمنان گرفتار انواع توطئه ها و فتنه های سیاسی، جنگ تحمیلی و تحریم های اقتصادی و پزشکی شده است. آنان با سیاست ها و تحریم هایشان فقط با مسئولان جمهوری اسلامی دشمنی نمی کنند بلکه با مردم فهیم ایران هم مبارزه و دشمنی دارند. نمونه بارز آن تحریم دارو و تجهیزات پزشکی است. چه کسی جز مردم ستمدیده شهرها و روستاها از تحریم دارو بیشترین و شدیدترین لطمه ها را دید؟
ای کاش، ای کاش، ای کاش برای رفع ایرادات و نقص ها همه دست به دست هم دهیم. راه حل رفع مشکلات شکستن، آتش زدن و جار و جنجال راه انداختن و پخش عکس و فیلم در فضای مجازی نیست. در کلیسای شرق آشوری اگر بانویی روسری بر سر نکند، اجازه پیدا نمی کند از دست روحانی کلیسا نان فطیر که نان مقدس مسیحیان است، دریافت کند. چون باید حرمت نان تبرک شده رعایت شود. به طریق اولی حرمت هر انسانی بر مبنای آداب، رسوم و سنت های کشور باید رعایت شود.
شاهد اظهارنظرها، پیام ها و رفتارهایی از برخی هم کیشان مسیحیم هستم که شاید تعداد بیشتری از آنان در خارج از ایران اقدام به تحریک جوانان می کنند. نمونه آن تهیه لیستی از مسیحیان ایران با عنوان «خودفروخته های جامعه آشوری ایران». بنده از نهادهای اطلاعاتی، امنیتی، قضایی، سیاسی، نظامی و انتظامی به دلیل برگزاری نشست با نماینده مسیحیان در مجلس و اسقف و کشیشان مسیحی جامعه آشوری تشکر می کنم. این مقامات در این جلسات به عزیزان آشوری گفته اند «دل‌مان نمی خواهد حتی یک نفر از شهروندان مسیحی دستگیر شوند پس خودتان مدیریت کنید.» این یعنی مشی انسانی و دیدگاه مثبت و انسانی نظام جمهوری اسلامی نسبت به مسیحیان آن هم قبل از وقوع یک پیش آمد و جرم سیاسی و اجتماعی. بنده دست این عزیزان را می بوسم و دعای می کنم «خدا پشت و پناهتان.»
شکاف بین شهروندان مسیحی و مدیران جامعه آشوری چه تاثیری در سرکشی و نافرمانی و همراهی برخی مسیحیان ایران با فرصت طلب های آشوبگر مسیحی که سایرین را تحریک می کند، دارد؟ «کرونا» متاسفانه مانع ارتباط شهروندان مسیحی و حضور در فعالیت های فرهنگی انجمن شد، همین مسئله خواسته یا ناخواسته موجب افزایش مخالفت ها با مسئولان جامعه آشوری و بیشتر شدن خودتصمیم‌گیری ها و شکاف بین مسئولان و هم‌کیشان در جامعه مسیحی کشور شد. در قضایای اخیر تعدادی از مسیحیان کشور که تعدادشان بیشتر از انگشتان یک دست نیست گرد هم آمدند و برای خودشان برنامه هایی چیدند و مشکلاتی را برای انجمن به وجود آوردند. البته تا جایی که اطلاع دارم به این افراد تذکر داده شد. امیدوارم آنان دست از کارشان بردارند.
نفوذ کدام جریان در جامعه آشوریان بیشتر است، روحانیون مسیحی یا نمایندگان سیاسی؟
نفوذ کلام روحانیون مسیحی بر مسیحیان کشورمان بیشتر از نمایندگان سیاسی و اجتماعی جامعه آشوری است.
با توجه به این مسئله، آیا نیاز به آسیب‌شناسی در جامعه آشوریان وجود دارد؟
متاسفانه در جامعه آشوری به سمت آسیب‌شناسی و خودانتقادی نرفته ایم. از مجلس ششم تا دهم هر سه ماه یک بار بزرگان جامعه آشوری را از سراسر کشور در محل ساختمان انجمن آشوریان تهران جمع می کردم و به آنان گزارش کار می دادم. حتی اگر مسئله ای سیاسی، صنفی یا اجتماعی متناسب با وضعیت روز اتفاق افتاده بود، با نام بردن از افراد، از آنان دعوت می کردم که حتما در جلسات حضور پیدا کند و حرف هایش را بزند. در حال حاضر هیچ خبر و موضع گیری از هیچ یک از انجمن‌های پروانه‌دار آشوری در شهرهای تهران، ارومیه، فردیس کرج و اهواز نیست. هیچ جلسه، هماهنگی و صحبتی نیست حتی از صدور بیانیه هم خبری نیست.
با این حساب وضعیت گفت‌وگو و توافق جمعی در جامعه آشوریان کشور چطور است؟
همکاری بسیار نزدیکی با نمایندهِ جوان آشوریان در مجلس دارم. ۵۵ سال تجربه نمایندگی جامعه آشوریان در امور سیاسی، صنفی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی را در اختیار ایشان گذاشته و از هیچ راهنمایی و همکاری با ایشان دریغ نمی کنم. مسیحیان چوب رهبری دینی شان را می‌خورند. متاسفانه یکی از شخصیت های کلیسای شرق آشوری که باید خیلی از کارها را انجام دهد، انجام نمی دهد و بنده با ایشان درگیر هستم.
همواره مسیحیانی هم بوده‌اند که بدون داشتن تشکل، سنگ‌اندازی هایی علیه جمهوری اسلامی داشته اند. فکر می کنم رفتارهای انسانی و توام با گذشت نظام جمهوری اسلامی با این افراد موجب شد آنان همچون بوته های سمی قارچ، رشد کنند و در جامعه آشوری غده سرطانی ایجاد کنند.در حدود ۵ – ۶ نفر هستند که گروهی را تشکیل داده و از این طریق کارشکنی‌هایی انجام داده‌اند و متاسفانه شخصیت مورد نظر کلیسا هم با آنان نزدیکی و همراهی بیشتری دارد تا با نمایندگان انجمن جامعه آشوری. نمایندگان سیاسی جامعه آشوری در هفته سوم آبان ۱۴۰۱ در واکنش به حوادث و اعتراضات خیابانی بیانیه ای را صادر کردند و برای شخصیت مورد نظر فرستادند اما ایشان بدون توجه به بیانیه و اظهارنظر در این باره به خارج از کشور سفر کرد. باید چه کار کرد؟
آیا در جامعه آشوریان مرجع صالحی وجود دارد تا به اختلاف نظرات و سلیقه ها رسیدگی کند و با گفت‌وگو و تکیه بر اشتراکات حرف آخر را بزند؟
متاسفانه چنین چیزی در جامعه مسیحیان برعکس جامعه ارامنه، کلیمیان و زرتشتیان وجود ندارد. ارامنه شامل کاتولیک ها و پروتستان ها، یک شورای خلیفه‌گری دارند و خلیفه در هر شرایطی هر تصمیمی بگیرد، جامعه ارامنه از نظر او پشتیبانی می کنند. زرتشتیان نیز تابع موبد خود هستند.
کلیمیان نیز از تصمیم خاخام خود پشتیبانی و حمایت می کنند اما در جامعه مسیحیان کلیسای کاتولیک، انجیلی و شرق آشوری هر کدام برای خود تصمیم گیری می کنند و فاقد تمرکز در تصمیم گیری هستند، در حالی که در زمان مرحوم «پاتریاک موردن خوا» کل کلیساهای ایران از ایشان تبعیت می کردند اما پاتریاک جدید ما از آمریکا انتخاب شده و فضای سیاسی و اجتماعی جامعه مسیحیان آمریکا با ایران بسیار متفاوت است. باید جلسه گذاشت و عزیزان در جلسات حضور پیدا کنند و نظراتشان را بیان کنند. بنده زمستان سال ۱۴۰۰ مسئولان کلیساهای کشور را به انجمن آشوریان دعوت کردم. آقایان نظرشان این بود که انجمن نباید در امور کلیسا و امور دینی مسیحیان دخالت کند.
چالش جدایی دین از سیاست و پراکندگی در تصمیمات در جامعه آشوری چه جایگاهی دارد و برای رفع آن چه راه حلی می توان یافت؟ آیا چند صدایی در جامعه آشوری و تمکین نکردن برخی از مسیحیان از قانون به معنای زاویه پیدا کردن مسیحیان با جمهوری اسلامی تلقی نمی شود؟
مسیحیان ایران طی ۴۴ سال حکومت جمهوری اسلامی همواره در کنار ایرانیان مسلمان بوده و هیچ شهروند مسیحی در رابطه با مسائل سیاسی، امنیتی و اجتماعی دستگیر نشده است. در عین حال اذعان دارم در طول بیش از چهار دهه جمهوری اسلامی همواره مسیحیانی هم بوده اند که بدون داشتن تشکل، سنگ‌اندازی هایی بر علیه جمهوری اسلامی داشته اند. فکر می کنم رفتارهای انسانی و توام با گذشت نظام جمهوری اسلامی با این افراد موجب شد آنان همچون بوته‌های سمی قارچ رشد کنند و در جامعه آشوری غده سرطانی ایجاد کنند. این غده سرطانی باید جراحی شود و از جامعه مسیحیان ایران جدا شود.
نظرتان درباره هنجارشکنانی که بر هنجارشکنی تاکید و اصرار دارند چیست؟
دلم می‌خواهد در محیطی زندگی کنم که امنیت، آرامش و آسایش باشد. بنده دوست ندارم در کنارم گرفتاری باشد. وقتی بمبی منفجر می شود صدماتش به همه اقلیت ها مذهبی اعم از مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان و تمامی قومیت ها اعم از ترک ها، فارس ها، لرها و کردها می‌رسد. نمونه آن جنگ تحمیلی و انبوه شهیدان دفاع مقدس از اقلیت های مذهبی و قومیت های ایرانی است.
امام علی (علیه السلام) ۱۴۰۰ سال قبل عهدنامه ای با اجداد بنده بست که بنده امروز قدردان او هستم. اصل این عهدنامه در موزه چهل ستون اصفهان نگهداری می شود. بنده معتقدم این عهدنامه باید به عنوان منشور در سازمان ملل متحد نصب می شد، به همین دلیل از وزرای دولت های آقایان خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی خواستم این عهدنامه را به همه زبان های دنیا ترجمه کنید و در خانه های فرهنگ خارج از کشور و سفارتخانه های مان در کشورهای مختلف قرار دهید تا از این طریق دنیا متوجه شود چه کسی بر شیعیان حکومت کرده است اما متاسفانه به دلیل سهل‌انگاری مسئولان به این مسئله توجهی نشد. بنده در حد توانم بیش از ۱۰۰۰ نسخه از این عهدنامه را کپی گرفتم و منتشر کردم.
مقام معظم رهبری چند سال قبل به رسم هر ساله شان به دیدار خانواده شهدای مسیحی در تولد حضرت مسیح رفتند. ایشان به دیدار خانواده شهید آشوری رفتند و در این دیدار کیک خانگی میل کردند و از مادر شهید که این کیک را درست کرده بود تعریف و تمجید کردند. اگر چه این اقدام از منظر برخی کوچک بود اما در واقع بسیار تاثیرگذار و دلگرم کننده بود و شبکه های تلویزیونی صدا و سیما باید بیشتر به آن می پرداختند چرا که رفتار صمیمانه آقا با یک خانواده شهید مسیحی، دنیا را کیش و مات کرد.
موضع گیری بنده در مجلس شورای اسلامی در واکنش به قرآن سوزی چند سال قبل هم متاسفانه در هیچ یک از شبکه های صدا و سیما انعکاس پیدا نکرد. این در حالی بود که حجت‌الاسلام سید حسن ابوترابی فرد نایب رییس وقت مجلس شورای اسلامی از مدیران صدا و سیما خواست تا به این مسئله واکنش نشان دهند و در بخش های مختلف خبری آن را بازپخش کنند تا دنیا ببیند یک مسیحی چه حمایتی از کتاب آسمانی مسلمانان داشت اما متاسفانه بر اثر سهل انگاری و بی توجهی مدیران صدا و سیما این اتفاق نیفتاد.
خبرگزاری ایسنا، دوشنبه 14 آذر 1401
افزودن نظر جدید