پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ نرگس محمدی، فردی که به دلیل ارتکاب جرایم سیاسی و ضدامنیتی تحت پیگرد قرار دارد، در مصاحبه‌ ای با طرح ادعای مظلومیت بهائیان، به دفاع از بهائیان ایران پرداخت. او در دفاعیات خود از فرقه‌ی بهائیت، پس از ذکر مواردی از محدودیت‌ های اعضای بهائیت در ایران مدعی شد: «حکومت ایران به دلیل فشار افکار عمومی در سال‌ های اخیر، اتهام افراد از بهائی بودن را به سمت اتهامات سیاسی، امنیتی و جاسوسی سوق داده است. نظیر ارتباط با دول متخاصم.»[1]

اما در پاسخ به مظلوم نمایی نرگس محمدی برای بهائیان می‌ گوییم:

اول: نرگس محمدی با جرم شمردن باور به بهائیت در ایران مدعی شد در سال‌ های اخیر، اتهام افراد از بهائی بودن نزد مقامات حاکمیتی، به اتهامات امنیتی و جاسوسی تغییر یافته است! اما باید از او پرسید مگر صِرف باور به بهائیت در ایران جرم است؟! آیا پیروان هر عقیده‌ ای جز، ادیان رسمی در ایران مجرم شناخته می‌ شوند؟! در کجای قانون ذکر شده که بهائی زادگی در ایران جرم است و باید تحت تعقیب و مجازات قرار گیرند که اکنون تغییر اتهام داده شده‌اند؟! این چیزی جز دروغ پراکنی در راستای تبلیغ فرقه‌ی الحادی بهائیت و تلاش برای تخریب جمهوری اسلامی است که به وسیله‌ی مظلوم نمایی پیگیری می‌شود؟!

اما بر خلاف ادعای تشکیلات بهائیت، قانون اساسی کشور، حقوق انسانی پیروان ادیان غیررسمی (مگر کسانی که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی توطئه کنند) را محترم شمرده است. چنان که در اصل چهاردهم قانون اساسی کشور می‌ خوانیم: «به حکم آیه‌ی شریفه‌‌ی «لَا يَنْهَاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ [ممتحنه/8] خداوند شما را از نیکی کردن و عدالت ورزیدن با آنان که با شما در دین نجنگیده‌ اند و از سرزمین‌ تان بیرون نرانده‌ اند، باز نمی‌دارد، خداوند کسانی را که با عدالت رفتار می‌ کنند، دوست دارد.» دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضداسلام، جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدامی نکنند.»[2]

دوم: در خصوص مجرمان سیاسی و امنیتی که عضو بهائیت می‌ باشند نیز، نباید انتظار داشت اعلام عضویت در بهائیت، موجب منع تعقیب مجرمین در ایران شود. البته از این نباید گذشت که تشکیلات بهائیت، اقدامات مخرب بسیاری علیه اسلام و انقلاب اسلامی انجام داده و از این حیث، شرط اصل چهاردهم قانون اساسی (عدم توطئه برعلیه اسلام و انقلاب) را زیر پای گذاشته است؛ چنان که در جریان‌های براندازی حضورش به چشم می‌خورد،[3] پیروانش را به تبلیغ حداکثری و توطئه علیهِ اسلام تهییج می‌کند،[4] توهین به مقدسات اسلامی را در دستور کار دارد [5] و در حمایت و گسترش نافرمانی‌ های مدنی در ایران نقشی فعال دارد.[6] لذا بر خلاف باور صِرف افراد به هر مسلکی، همکاری با تشکیلات برانداز بهائیت و اجرای فرامین آن، نمی‌تواند بدون حساسیت باشد.

[1]. به نقل از رسانه‌های وابسته به تشکیلات بهائیت.
[2]. جهانگیر منصور، قانون اساسی، تهران: نشر دوران، 1393 ه‍.ش، ص 35.
[3]. جهت مطالعه‌ی بیشتر، مراجعه کنید به سایت: بهائیت در ایران، مقاله‌ی: تشكيلات بهائيت و تقابل آن با نظام جمهوری اسلامی ايران
[4]. چنانکه به عنوان نمونه، در پیام‌های بیت العدل، بهائیان به تبلیغ مسلمانان در ایران مأمور شده‌اند؛ از جمله: پیام مورخ 12 اسفند 1391 نهاد رهبری بیت العدل، خطاب به بهائیان ایران و پیام مورخ 2 آبان 1398 نهاد رهبری بهائیت، موسوم به بیت العدل.
[5]. چنانکه در ویدیئوئی که در رسانه‌های وابسته به تشکیلات بهائیت درآمد، حضرت بقیه الله (روحی له الفداء) مورد توهین و تمسخر قرار گرفت.
[6]. جهت مطالعه بیشتر، بنگرید به مقاله: چهارشنبه‌های سفید، کانال تحقق رویای دیرین بهائیت!