برخی از مخالفین، این شبهه را مطرح کرده‌اند که اگر ولایت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) از جانب خداوند متعال است، چرا هیچ روایت صریحی در امامت ایشان صادر نشده است؛
در پاسخ گفته می‌شود که شیعیان در عقیده خود، رجوع به روایات موجود در منابع خود می‌کنند و نیازی به روایات دیگران ندارند و در کتب خود، روایات صریح بسیار فراوانی وجود دارد که امامت امیرالمؤمنین و فرزندانشان را به اثبات می‌رساند، ولی با این همه، با دقت و تأمل در منابع اهل تسنن، روایات متعددی یافت می‌شود که امامت وخلافت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را به صراحت بیان کرده‌اند، از جمله حدیث معروف به خلیفتین است که اهل تسنن، آن را با سند صحیح نقل کرده‌اند و اعتراف به صحت آن کرده‌اند.
هیثمی نقل کرده است که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)  فرمودند: همانا من بین شما، دو خلیفه رها کرده‌ام؛ کتاب خدا و اهل بیت من، و همانا این دو از هم جدا نمی‌شوند، تا این‌که در حوض بر من وارد شوند.
هیثمی در دو جا، این روایت را نقل کرده: در سند یکی از آن‌ها گفته که طبرانی آن را در معجم الکبیر نقل کرده و راویان آن ثقه هستند[1] و در سند دوم گفته که احمد بن حنبل آن را نقل کرده و سند آن خوب (جید) است.[2] هم‌چنین البانی به صحت این روایت اذعان کرده است.[3]
با وجود این حدیث، اگر کسی بگوید که پیامبر در امر امت خود اهمال کرده، و امت را بدون جانشین رها کرده، نسبت دروغ به پیامبر داده است، و باید از این کلام خود توبه کند. علاوه بر آن، این حدیث، نص صریح در امامت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) است؛ پس از این، نباید گفت که شیعیان نص صریح در امامت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ندارند.

پی‌نوشت:

[1]. «وَعَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَالَ: «إِنِّي تَرَكْتُ فِيكُمْ خَلِيفَتَيْنِ: كِتَابَ اللَّهِ، وَأَهْلَ بَيْتِي، وَإِنَّهُمَا لَنْ يَتَفَرَّقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَى الْحَوْضِ». رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ فِي الْكَبِيرِ، وَرِجَالُهُ ثِقَاتٌ.» ابن حجر هیثمی، مجمع الزوائد و منبع الفوائد، ج1، ص170، مكتبة القدسي، القاهرة، 1414ق. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. «عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ -: "إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمْ خَلِيفَتَيْنِ: كِتَابَ اللَّهِ - عَزَّ وَجَلَّ - حَبْلٌ مَمْدُودٌ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ - أَوْ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ - وَعِتْرَتِي أَهْلُ بَيْتِي، وَإِنَّهُمَا لَنْ يَتَفَرَّقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ". رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَإِسْنَادُهُ جَيِّدٌ.» مجمع الزوائد، ابن حجر هیثمی، ج9 ص 162. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[3]. ««إني تارك فيكم خليفتين: كتاب الله حبل ممدود ما بين السماء والأرض وعترتي أهل بيتي وإنهما لن يتفرقا حتى يردا علي الحوض.» البانی: (صحيح).» البانی، صحیح الجامع الصغیر و زیادته، ج1، ص482، المکتب الاسلامی، بی‌تا. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.